Cromlech Revelations - Ravensire

Into the night the moon shine was bright

I walked on to the stones of old

Where druids once sang and dark leaves now hang

My mood was fearless and bold

Circle of the Sun

Lives of men undone

Who was to say what words I should pray

There in the circle of stone

And the cromlech was dark and silent

And the circle I entered alone

And there, possessed by visions

Of a journey to the past

Dreams so real they made m feel

Into a world of yore I had been cast

Times of peac and war

To live forevermore

Seasons changing fast

On a journey to the past

Following my way

As I walk on night and day

Oh… oh…

Stone of Crom whose dark gaping holes

Now vacant, black secrets hide

They murmur atavistic tales and myths

Of death heads that lay inside

Priests now gone were all around

And acknowledged my presence there

Ancient men who ruled back when

True magic was everywhere

Times of peace and war

To live forevermore

One day I shall rest

Upon this world so vast

Ever shall I stay

And never be away

Oh… oh…

Silent

Ancient priests

Hold forth

Staves ablaze

Birth and death

Dying breath

Dying nights

Dying days

Gazing at the sky

Until the day I die

Following my way

As I walk on night and day

Oh… oh…

In de nacht scheen de maan helder

Ik liep door naar de stenen van weleer

Waar druïden ooit zongen en donkere bladeren nu hangen

Mijn humeur was onverschrokken en stoutmoedig

Cirkel van de zon

Levens van mannen ongedaan gemaakt

Wie moest zeggen welke woorden ik zou moeten bidden?

Daar in de steencirkel

En de cromlech was donker en stil

En de cirkel die ik alleen ben binnengegaan

En daar, bezeten door visioenen

Van een reis naar het verleden

Dromen zo echt dat ze me lieten voelen

In een wereld van weleer was ik gegoten

Tijden van vrede en oorlog

Om voor altijd te leven

Seizoenen veranderen snel

Op reis naar het verleden

Mijn weg volgen

Terwijl ik dag en nacht doorloop

Oh Oh…

Stone of Crom wiens donkere gapende gaten

Nu vacant, zwarte geheimen verbergen

Ze mompelen atavistische verhalen en mythen

Van doodshoofden die erin lagen

Priesters die nu weg waren, waren overal in de buurt

En bevestigde mijn aanwezigheid daar

Oude mannen die regeerden toen

Ware magie was overal

Tijden van vrede en oorlog

Om voor altijd te leven

Op een dag zal ik rusten

Op deze zo uitgestrekte wereld

Ooit zal ik blijven

En wees nooit weg

Oh Oh…

Stil

oude priesters

Houd vol

Duigen in vuur en vlam

Geboorte en dood

stervende adem

Stervende nachten

Stervende dagen

Staren naar de lucht

Tot de dag dat ik sterf

Mijn weg volgen

Terwijl ik dag en nacht doorloop

Oh Oh…