Temple at the End of the World (White Pillars, Pt. III) - Ravensire

Night was coming to its end

As our prow ploughed the sea

On to the end of the Earth

We sailed untamed and free

Millennia ago

Before the night has died

I’d walk down to the stone

And see the temple rising high

Temple of the Sun

At the end of the Earth

The cycle never ends

Of life, death and rebirth

Wild waves would whip the wharf

And dark and jagged tusks

I longed to stay and watch the sky

For a thousand dawns and dusks

White altars shining bright

Under celestial light

The priests would charge the price

Victims for the sacrifice

Temple of the Moon

At the end of the Earth

May we travel safe

When our vessel leaves its berth

Far away we shall sail

For the glory of Rome

May the gods give us strength

And take us safely home

Millennia ago

Before the night has died

I’d walk down to the stone

And see the temple rising high

Temple of the Sea

At the end of the Earth

By the Ocean that defies

Our courage and our worth

Temple of the gods

Now lost under the sand

I’ll see your pillars still

For the end is not the end

De nacht liep ten einde

Terwijl onze boeg de zee ploegde

Op naar het einde van de aarde

We zeilden ongetemd en vrij

Millennia geleden

Voordat de nacht is gestorven

Ik zou naar de steen lopen

En zie de tempel hoog oprijzen

Tempel van de Zon

Aan het einde van de aarde

De cyclus eindigt nooit

Van leven, dood en wedergeboorte

Wilde golven zouden de kade opzwepen

En donkere en gekartelde slagtanden

Ik verlangde ernaar te blijven en naar de lucht te kijken

Voor duizend zonsopgangen en zonsondergangen

Witte altaren die helder schijnen

Onder hemels licht

De priesters zouden de prijs vragen

Slachtoffers voor het offer

Tempel van de Maan

Aan het einde van de aarde

Mogen we veilig reizen

Wanneer ons schip zijn ligplaats verlaat

Ver weg zullen we zeilen

Voor de glorie van Rome

Mogen de goden ons kracht geven

En breng ons veilig naar huis

Millennia geleden

Voordat de nacht is gestorven

Ik zou naar de steen lopen

En zie de tempel hoog oprijzen

Tempel van de zee

Aan het einde van de aarde

Bij de oceaan die trotseert

Onze moed en onze waarde

Tempel van de goden

Nu verdwaald onder het zand

Ik zal je pilaren nog steeds zien

Want het einde is niet het einde