This Is the Life We Chose - Ramming Speed

The pools of blood, broken glass, the garbage bags

The ungodly stench on the brink of making me wretch

Wandering through this maze, this labyrinth of cacophony

The unwanted pounding at my door, the uninvited guest

A fiery beast ignites where I lay my head

A windowless existence where time decays, can’t tell if it’s night or day.

Space madness sets in. This is the life that we chose

Piss bottles and shit stained walls, a layer of grime that won’t wash away.

Wet brains and dirty mops

The only thing I feel is disgust for the greasy slime who runs this joint

He can get fucked

Within these halls of cacophony one can enter, but one can never leave

The rodents and roaches, there’s failure abound

In this stinking hell hole

This museum of sound

De plassen bloed, gebroken glas, de vuilniszakken

De goddeloze stank op het punt om me ongelukkig te maken

Dwalend door dit doolhof, dit labyrint van kakofonie

Het ongewenste gebons op mijn deur, de ongenode gast

Een vurig beest ontbrandt waar ik mijn hoofd leg

Een bestaan ​​zonder ramen waarin de tijd verstrijkt, niet kan zeggen of het dag of nacht is.

Ruimtegekte begint. Dit is het leven dat we hebben gekozen

Pisflessen en met stront bevlekte muren, een laag vuil die niet wegspoelt.

Natte hersenen en vuile dweilen

Het enige wat ik voel is walging voor het vette slijm dat deze joint runt

Hij kan geneukt worden

In deze zalen van kakofonie kan men binnenkomen, maar nooit weggaan

De knaagdieren en kakkerlakken, er is een overvloed aan mislukkingen

In dit stinkende hellegat

Dit geluidsmuseum