Arrow - Rachael Sage

I bend and I saw in ways I never would’ve thought possible

before today and I don’t think that makes me weak

I think that makes me alright ‘cause I’m leaning in and you’re obviously the

light

whoever told me it was all good

that you to be lonely to live out all your dreams

whoever showed me the bill o' goods

that you had to be lonesome to suffer for your art

should be gently scarred, should be torn apart

with an arrow, straight through the heart

with an arrow, the prettiest dart

with an arrow, straight through the sky

chasing the moonlight like it was goodbye

with an arrow straight through the earth

breaking an angel’s fall, breaking this curse

with an arrow… a beautiful burst

it took me ten long years to become this tangled up

learning to make love to this city that I adore and

looking back now and knowing you were right here all along

makes me feel pity for my past

whoever told me it was all good

that you to be lonely to live out all your dreams

whoever showed me the bill ‘o goods

that you had to be lonesome to suffer for your art

should be gently scarred, should be torn apart

I’m over the moon

dark chocolate and out of tune

with the reasons I ever lived so swiftly

the years rushing past

likes waves of broken glass

downing me when I should’ve just been drifting

just been drifting

Ik buig en ik zag op manieren die ik nooit voor mogelijk had gehouden

vóór vandaag en ik denk niet dat dat me zwak maakt

Ik denk dat dat me goed maakt, want ik leun naar voren en jij bent duidelijk de

licht

wie heeft me verteld dat het allemaal goed was?

dat je eenzaam bent om al je dromen waar te maken

wie me de rekening van goederen heeft laten zien

dat je eenzaam moest zijn om te lijden voor je kunst

moet voorzichtig met littekens bedekt zijn, moet uit elkaar worden gescheurd

met een pijl, recht door het hart

met een pijl, de mooiste pijl

met een pijl, dwars door de lucht

achter het maanlicht aan alsof het afscheid was

met een pijl dwars door de aarde

de val van een engel breken, deze vloek verbreken

met een pijl... een mooie uitbarsting

het heeft me tien lange jaren gekost om zo verstrikt te raken

leren vrijen met deze stad waar ik dol op ben en

nu terugkijkend en wetende dat je hier altijd al was

geeft me medelijden met mijn verleden

wie heeft me verteld dat het allemaal goed was?

dat je eenzaam bent om al je dromen waar te maken

degene die me de rekening 'o goederen' heeft laten zien

dat je eenzaam moest zijn om te lijden voor je kunst

moet voorzichtig met littekens bedekt zijn, moet uit elkaar worden gescheurd

Ik ben over de maan

donkere chocolade en vals

met de redenen waarom ik ooit zo snel heb geleefd

de jaren die voorbij razen

houdt van golven van gebroken glas

me neerhalen terwijl ik gewoon had moeten afdrijven

was gewoon aan het drijven