Ordinary Life in an Occupied Land - Purification

My hands tied in the back

He comes to me with a punch and a sack

He covers my head with a hood

The noise is loud and pierces my brain

My poor mother is worried sick, I’m sure

She buried my brother before me, she will endure

My pathetic shirts hangs proud

Like a blood-stained flag unfurled

I’m in here for days on end

Or is it months, I no longer comprehend

My poor mother is worried sick, I’m sure

She buried my brother before me, she will endure

I am broken now but I will not confess

Soon I will leave my body

Let those cowards clean up the mess

He beats me again today

The it another’s turn to play

The noise is too loud

And I can feel the shroud

Warm blood dripping slowly onto the floor

Pouring from this dying body

My left eye is gone, and my legs, I can’t sense them anymore

Shackles cutting my wrists, how much longer can I resist?

Torture, it goes on for days without end

I crave for death to liberate me from this torment

I am broken now but I will not confess

Soon I will leave my body

Let those cowards clean up the mess

Of my lifeless battered flesh

A few more thoughts before I go

I have been murdered, this is you must know

I have been abdcuted and killed

Because of my love for freedom, for my land, for my people

From my blood that soaks the land

From the copious tears that I have shed

From the hidden Ditch where my body lies

A vengeful wrath will soon rise

The day is coming when we will drive the invader out of our land

Mijn handen gebonden in de rug

Hij komt naar me toe met een klap en een zak

Hij bedekt mijn hoofd met een capuchon

Het geluid is luid en doorboort mijn hersenen

Mijn arme moeder is doodsbang, dat weet ik zeker

Ze begroef mijn broer voor mij, ze zal het volhouden

Mijn zielige shirts hangen trots

Als een met bloed bevlekte vlag ontrold

Ik ben hier dagenlang

Of zijn het maanden, ik snap het niet meer

Mijn arme moeder is doodsbang, dat weet ik zeker

Ze begroef mijn broer voor mij, ze zal het volhouden

Ik ben nu gebroken, maar ik zal niet bekennen

Binnenkort verlaat ik mijn lichaam

Laat die lafaards de rotzooi maar opruimen

Hij verslaat me vandaag weer

Nu is het weer de beurt om te spelen

Het geluid is te hard

En ik kan de lijkwade voelen

Warm bloed druppelt langzaam op de vloer

Gieten uit dit stervende lichaam

Mijn linkeroog is weg, en mijn benen, ik kan ze niet meer voelen

Ketenen die mijn polsen doorsnijden, hoe lang kan ik het nog weerstaan?

Marteling, het gaat dagenlang door zonder einde

Ik verlang naar de dood om me van deze kwelling te bevrijden

Ik ben nu gebroken, maar ik zal niet bekennen

Binnenkort verlaat ik mijn lichaam

Laat die lafaards de rotzooi maar opruimen

Van mijn levenloze gehavende vlees

Nog een paar gedachten voordat ik ga

Ik ben vermoord, dit moet je weten

Ik ben ontvoerd en vermoord

Vanwege mijn liefde voor vrijheid, voor mijn land, voor mijn volk

Van mijn bloed dat het land doorweekt

Van de overvloedige tranen die ik heb vergoten

Van de verborgen Sloot waar mijn lichaam ligt

Een wraakzuchtige toorn zal snel opkomen

De dag komt eraan dat we de indringer uit ons land zullen verdrijven