Im Nebel - PUR

Seltsam im Nebel zu wandern

Seltsam so allein

Kein Mensch sieht den andern

Er hört ihn nur rufen und schrein

Keiner ist weise

Der nicht das Dunkel kennt

Das unentrinnbar und leise von allem ihn trennt

Seltsam im Nebel zu wandern

Seltsam so allein

Es verschwindet doch von Zeit zu Zeit

Ein Stückchen von der Einsamkeit

Und ich komme in eine Ewigkeit

Des Augenblicks

Damit dieser Augenblick wirklich ewig wird

Mußsich der Nebel verziehn

Und die Klarheit

Das alldurchdringende sehn

Mußfür die Einsamkeit stehn

Seltsam im Nebel zu wandern

Seltsam so allein

Heraus aus dem jetzt

Und dann in das immer hinein

Keiner ist weise

Der nicht das Dunkel kennt

Das unentrinnbar und leise von alen ihn trennt

Seltsam im Nebel zu wandern

Seltsam so allein

Es verschwindet doch von Zeit zu Zeit

Ein Stückchen von der Einsamkeit

Und ich komme in eine Ewigkeit

Des Augenblicks.

Vreemd om in de mist te dwalen

Vreemd zo alleen

Niemand ziet de ander

Hij hoort hem alleen roepen en schreeuwen

Niemand is wijs

Wie kent het donker niet

Dat scheidt hem onontkoombaar en stilletjes van alles

Vreemd om in de mist te dwalen

Vreemd zo alleen

Het verdwijnt van tijd tot tijd

Een beetje eenzaamheid

En ik kom tot een eeuwigheid

van het moment

Om dit moment echt voor altijd te laten duren

Moet de mist opklaren?

En de duidelijkheid

zie het alles doordringende

Moet staan ​​voor eenzaamheid

Vreemd om in de mist te dwalen

Vreemd zo alleen

Uit het nu

En dan altijd erin

Niemand is wijs

Wie kent het donker niet

Dat scheidt hem onontkoombaar en stil van iedereen

Vreemd om in de mist te dwalen

Vreemd zo alleen

Het verdwijnt van tijd tot tijd

Een beetje eenzaamheid

En ik kom tot een eeuwigheid

van het moment.