Marcelo Ou Eu Traí O Rock - Pullovers

Sem mais idade pra se esconder

Mas sem vontade, dinheiro, você

Ou planos, até os meus cem anos

Como havia de ser, com vergonha a perder

De vista, como todo paulista

Capaz de entender

O quão profundo te faz parecer

Um microfone, uma rostinho blasé

Um grito, um boné bem bonito

Um tipo pra fazer, um troço pra beber

Um vício, pular de um precipício

Falar que quer morrer…

Às seis da tarde parar de correr

Ser de verdade, a vida pra viver…

Que chato.

Não me vendo barato

Só pra não ser clichê até mesmo porque

Desisto de ver e ser visto

Disso e de querer

Ir lá no frente do pico dizer:

«Não acredito em gente que crê

No rock».

Então não provoque

Isso é com você e com todos os teus

Amigos.

Esquece o que eu digo

Mas deixa dizer

Geen leeftijd meer om te verbergen

Maar zonder wil, geld, jij

Of plannen, tot mijn honderd jaar

Zoals het hoort, met schaamte om te verliezen

Op zicht, zoals iedereen uit São Paulo

kunnen begrijpen

Hoe diep laat het je kijken

Een microfoon, een blasé gezichtje

Een schreeuw, een mooie pet

Iets te doen, iets te drinken

Een verslaving, van een klif springen

Zeg dat je dood wilt...

Stop om zes uur 's middags met rennen

Om waar te zijn, leven om te leven...

Wat saai.

Ik verkoop mezelf niet goedkoop

Om niet cliché te zijn omdat

Ik geef het zien en gezien worden op

Van dat en van willen

Ga daarheen voor de top en zeg:

«Ik geloof niet in mensen die geloven

Geen steen».

dus plaag niet

Dat is aan u en al uw

Vrienden.

Vergeet wat ik zeg

Maar laat me zeggen