Semana - Pullovers

Meia-noite, a primeira vez

Domingo pra segunda

Antes da culpa vir às três

Disse então que se cumpra

Nunca pensei tanto no após

Nunca falei tanto de depois

Foi só ficar a sós, um e um são dois

E a gente foi esquecendo até de dormir

Só quando o sol bateu eu saí

Do quarto, ou mas volto amanhã

Cinco minutos, casa, afã

De fincar estandarte e dizer:

Declaro guerra a quem me impedir

Vou, tomo parte de arma na mão

Mato e salgo a terra onde o mal nascer

Que é pra ter você sem nenhum mal no coração

Sétimo dia, vou descansar

Quero a humildade de ir dormir

Não sendo Deus, mas sendo teu par

Na cidade que eu não construí

Não me interessa se vai durar

Se acaba nunca ou amanhã

Se vai ter a maçã e a expulsão

Que o meu coração já se basta

Basta você

Middernacht, de eerste keer

zondag t/m maandag

Voordat schuldgevoel op drie komt

Toen zei hij dat het vervuld moest worden

Ik heb nooit zoveel nagedacht over het daarna

Ik heb nog nooit zo veel over achteraf gesproken

Het was gewoon alleen zijn, één en één is twee

En we vergaten steeds te slapen

Pas toen de zon scheen, ging ik naar buiten

Vanuit de kamer, of maar ik kom morgen terug

Vijf minuten naar huis

Om een ​​spandoek te planten en te zeggen:

Ik verklaar de oorlog aan wie mij tegenhoudt

Ik ga, ik doe mee met een pistool in mijn hand

Ik dood en zout het land waar het kwaad wordt geboren

Hoe is het om je zonder enig kwaad in je hart te hebben

Zevende dag zal ik rusten

Ik wil de nederigheid om te gaan slapen

Niet God zijn, maar je partner zijn

In de stad die ik niet heb gebouwd

Het kan me niet schelen of het duurt

Als het nooit eindigt of morgen

Als je de appel en de uitzetting krijgt

Dat mijn hart al genoeg is

Alleen jij