Blus-blues - Pugh Rogefeldt, Ola Magnell

Hennes blus är gul och hon har blåa jeans

Som hon har köpt på Gul & Blå

Hennes fötter saknar markkontakt

För skorna har en jättehög platå

Och jag undrar vad hon tänker

På sin halta promenad

Hennes tajta brallbak blänker

Men hon verkar inte glad

Hon tycks ha nog av hur hon tar sej ut

Tills hon har tagit sej in till slut

Hennes ögon verkar släckta

Under ögonlock i silvervitt och blått

Hennes blickar riktas framåt

De har inte vikit alls där hon har gått

Om man talar till den damen

Kan man känna sej ganska viss

Om att inte få nått svar men

Hennes ögon åker hiss

Och visst känner man sej tacksam som publik

När man får se ett livs levande lik

Haar blouse is geel en ze heeft een blauwe spijkerbroek

Die ze bij Gul & Blå heeft gekocht

Haar voeten hebben geen contact met de grond

Omdat de schoenen een zeer hoog plateau hebben

En ik vraag me af wat ze denkt

Op zijn slappe wandeling

Haar strakke brallback glanst

Maar ze lijkt niet gelukkig

Ze lijkt het beu te zijn hoe ze eruit komt

Totdat ze eindelijk haar weg heeft gevonden

Haar ogen lijken dood

Onder de oogleden in zilverwit en blauw

Haar ogen zijn naar voren gericht

Ze hebben helemaal niet toegegeven waar ze heeft gelopen

Als men met die dame spreekt

Kun je je vrij zeker voelen

Over het feit dat je echter geen reactie krijgt

Haar ogen gaan omhoog

En natuurlijk voel je je als publiek dankbaar

Wanneer je het levende lijk van je leven te zien krijgt