In The Middle I Breathe - Profane Omen

Unfold, expose myself to these thoughts

It seems there’s no angel to take me home…

I’m cold and I drank every drop I could find

And the fire in my lungs, it leaves no more room for smoke…

Still I breathe…

This world is a graveyard for our souls;

the truth was buried in shallow ground

No sleep, no dream to give me peace, no fate

No reason for us being here… and I breathe…

All these thoughts cause too much pain;

all the colours of childhood are

turning grey

All that I fear, I now must face

So grant me this wish: give me time to inhale…

Ontvouw, stel mezelf bloot aan deze gedachten

Het lijkt erop dat er geen engel is om me naar huis te brengen...

Ik heb het koud en ik dronk elke druppel die ik kon vinden

En het vuur in mijn longen, het laat geen ruimte meer voor rook...

Toch adem ik…

Deze wereld is een kerkhof voor onze zielen;

de waarheid werd begraven in ondiepe grond

Geen slaap, geen droom om me vrede te geven, geen lot

Geen reden voor ons om hier te zijn... en ik adem...

Al deze gedachten veroorzaken te veel pijn;

alle kleuren van de kindertijd zijn

grijs worden

Alles waar ik bang voor ben, moet ik nu onder ogen zien

Dus geef me deze wens: geef me de tijd om in te ademen...