She Wandered Through the Garden Fence - Procol Harum

She wandered through the garden fence

And said, «I've brought at great expense

A potion guaranteed to bring

Relief from all your suffering»

And though I said, «You don’t exist»

She grasped me firmly by the wrist

And threw me down upon my back

And strapped me to her torture rack

And without further argument

I found my mind was also bent

Upon a course so devious

It only made my torment worse

She said, «I see you cannot speak

Is it your voice that is too weak?

Is it your tongue that is to blame?

Maybe you cannot speak for shame

Or has your brain been idle too

And now it will not think for you?»

I hastened to make my reply

But found that I could only lie

And like a fool I believed myself

And thought I was somebody else

But she could see what I was then

And left me on my own again

Ze dwaalde door het tuinhek

En zei: "Ik heb voor een hoge prijs meegebracht"

Een toverdrank die gegarandeerd zal brengen

Verlossing van al uw lijden»

En hoewel ik zei: "Je bestaat niet"

Ze greep me stevig bij de pols

En gooide me op mijn rug

En bond me vast aan haar martelrek

En zonder verder argument

Ik merkte dat mijn geest ook gebogen was

Op een cursus zo sluw

Het maakte mijn kwelling alleen maar erger

Ze zei: "Ik zie dat je niet kunt praten"

Is het uw stem die te zwak is?

Is het uw tong die de schuld krijgt?

Misschien kun je niet uit schaamte spreken

Of zijn je hersenen ook inactief geweest?

En nu zal het niet voor u denken?»

Ik haastte me om mijn antwoord te geven

Maar ontdekte dat ik alleen maar kon liegen

En als een dwaas geloofde ik mezelf

En dacht dat ik iemand anders was

Maar ze kon zien wat ik toen was

En liet me weer alleen achter