Pressman - Primus

By the light of the lamp I sit to type —

My notes on tab at my side

I don’t see the sun much these days

A fluorescent tan covers my hide

How much impact shall I have this time?

My goal today is to reach the deadline

I write between the lines

I deal with fantasy

I report the facts

Give them to me, please

Ham and egg salad on white bread

Keeps me company on nights like this

A pack of mentholated cigarettes

Keeps my air nice and thick

When I write, words flow

Like coins from a candy box

Get out of my way

I’ve got something to say

The pulse is beating louder now

The cramps in my hands grow

More intense with each tik, tik

Tap, tap, tap, tap, tap on the keys

My social life is at an end

So it seems to be

Why don’t I trample on your lawn today?

I’ll take skies of blue, turn over skies of grey

I write between the lines

I deal with fantasy

I am the pressman

Acknowledge me

Mother always told me

Never stray too far from home

The little lady said

«Boy, you’ll never have to be alone

Because

You build with fountain pen

You create the memory stain

You are the pressman

Stand up straight, boy.»

Bij het licht van de lamp zit ik te typen -

Mijn notities op het tabblad aan mijn zijde

Ik zie de zon tegenwoordig niet veel

Een fluorescerende kleur bedekt mijn huid

Hoeveel impact heb ik deze keer?

Mijn doel vandaag is om de deadline te halen

Ik schrijf tussen de regels

Ik ga om met fantasie

Ik rapporteer de feiten

Geef ze aan mij, alsjeblieft

Ham en eiersalade op wit brood

Houdt me gezelschap op avonden als deze

Een pakje mentholsigaretten

Houdt mijn lucht lekker dik

Als ik schrijf, vloeien de woorden

Zoals munten uit een snoepdoos

Ga uit mijn weg

Ik heb iets te zeggen

De pols klopt nu harder

De krampen in mijn handen groeien

Intenser bij elke tik, tik

Tik, tik, tik, tik, tik op de toetsen

Mijn sociale leven is ten einde

Dus het lijkt erop dat

Waarom trap ik vandaag niet op uw gazon?

Ik zal blauwe luchten nemen, grijze luchten omdraaien

Ik schrijf tussen de regels

Ik ga om met fantasie

Ik ben de persman

Erken mij

Moeder vertelde me altijd

Ga nooit te ver van huis

De kleine dame zei:

"Jongen, je hoeft nooit alleen te zijn"

Omdat

Je bouwt met vulpen

Jij creëert de geheugenvlek

Jij bent de persman

Ga rechtop staan, jongen.»