Tragedy's Birth - Primordial

The crippled oracle breathes his lungs like grit

His blackened hands, like maps of ungodly lands

Skin as leather, burnt by the sun

This world is not for him, this world is not for

You nor I

When the Gods were young the burden was less

It was not grief and it was not fear

Who cast the shadow upon our age?

Who has crippled the young and blinded their eyes?

He counts the hours, days and awful years

To when the children stare into the sun

The mountains crumble to the sea

And our civilisations turn to dust

They are turned to dust

So slumber watcher, till the spheres

Have turned ten and twenty thousand years

The crippled oracle breathes, his lungs like grit

This world is not for him, this world is not for

You nor I…

Het kreupele orakel ademt zijn longen als gruis

Zijn zwartgeblakerde handen, als kaarten van goddeloze landen

Huid als leer, verbrand door de zon

Deze wereld is niet voor hem, deze wereld is niet voor

jij noch ik

Toen de goden jong waren, was de last minder

Het was geen verdriet en het was geen angst

Wie wierp de schaduw op onze tijd?

Wie heeft de jongeren kreupel gemaakt en hun ogen verblind?

Hij telt de uren, dagen en vreselijke jaren

Naar wanneer de kinderen in de zon staren

De bergen brokkelen af ​​naar de zee

En onze beschavingen veranderen in stof

Ze veranderen in stof

Dus slaapwacht, tot de sferen

Tien en twintig duizend jaar zijn geworden

Het kreupele orakel ademt, zijn longen als gruis

Deze wereld is niet voor hem, deze wereld is niet voor

Jij noch ik...