The Black Hundred - Primordial

Here there is no god he is ground to dust

In the death machine of industry

The iron hearse sent on bitter tracks to the Gulag

Suffering forged between the hammer and sickle

The sorrow of men’s hearts is a broken people

Nations at the gallows pray for mercy killing

Men of the cloth stand in stretch necked defiance

Famines fist sounds the death knell

The people’s utopia moulds an industrial horizon

Rusted Vostok in the lap of the Gods

«I want to burn, give me the funeral pyre

Long was life, but my life’s waking short

The highest of my father’s sacraments

To climb towards heaven on a towering flame

And scream out the injustice by which

My nation with fiery iron was beset and slaughtered»

Hier is geen god, hij is tot stof vermalen

In de doodsmachine van de industrie

De ijzeren lijkwagen op bittere sporen naar de Goelag . gestuurd

Lijden gesmeed tussen hamer en sikkel

Het verdriet van de harten van mannen is een gebroken volk

Naties aan de galg bidden voor het doden van genade

Mannen van het laken staan ​​in verzet met gestrekte nek

Hongersnood vuist luidt de doodsklok

De utopie van het volk vormt een industriële horizon

Verroeste Vostok in de schoot van de goden

"Ik wil branden, geef me de brandstapel"

Lang was het leven, maar mijn leven wordt kort

Het hoogste sacrament van mijn vader

Om naar de hemel te klimmen op een torenhoge vlam

En schreeuw het onrecht uit waardoor

Mijn natie met vurig ijzer werd geteisterd en afgeslacht»