Mealltach - Primordial

Drifting in dreams of memory past

To pray to never wake

Or return to spiritless cages

That held me once before

So mant seasons I’ve seen

A heart as winter’s cold…

To melt in a summer’s passion

To forge a new things that have grown so old

My Gods need me now

I’ve sheltered beneath their sky

My life I would willingly give

For their return, it is but an honour to die

Seasons come and go

Children grow to die

Kings may come

And Kings may go

But our Gods shall rule the sky

Drijvend in dromen van het verleden van het geheugen

Bidden om nooit meer wakker te worden

Of keer terug naar geestloze kooien

Dat hield me al eens eerder vast

Dus mant seizoenen die ik heb gezien

Een hart als winterse kou...

Om te smelten in de passie van een zomer

Om nieuwe dingen te smeden die zo oud zijn geworden

Mijn goden hebben me nu nodig

Ik heb beschut onder hun hemel

Mijn leven zou ik graag geven

Voor hun terugkeer is het slechts een eer om te sterven

Seizoenen komen en gaan

Kinderen groeien om te sterven

Koningen kunnen komen

En koningen kunnen gaan

Maar onze goden zullen over de hemel heersen