Let The Sun Set On Life Forever - Primordial

Dawn’s cold passion filters through the trees

In darkness I showed you ecstacy

In darkness I took you from this world

Light shall never fall upon your face again

From spring I’ve waited for this winter’s reap

I’ve watched you pass autumn’s twilight yearning

Now with dawn I bring you eternal sleep

And silence all forever mourning…

Your blood looked so beautiful in the snow

I cried like a child…

All my life I waited for you

And with dusk’s onset… I lay with you…

A cold embrace

A winter’s kiss

Frozen blood upon my lips…

De koude passie van Dawn filtert door de bomen

In het duister liet ik je extase zien

In het duister heb ik je van deze wereld weggenomen

Er zal nooit meer licht op je gezicht vallen

Vanaf de lente heb ik gewacht op de oogst van deze winter

Ik heb je voorbij zien gaan in de schemering van de herfst

Nu met het ochtendgloren breng ik je eeuwige slaap

En stilte allemaal voor altijd rouw ...

Je bloed zag er zo mooi uit in de sneeuw

Ik huilde als een kind...

Mijn hele leven heb ik op je gewacht

En met het invallen van de schemering... lag ik bij jou...

Een koude omhelzing

Een winterse kus

Bevroren bloed op mijn lippen...