Infernal Summer - Primordial

Her skin, so pale… shrouded in black

I drew down the veil, I wanted her back

I am at one with what never lived

I’ll draw down the veil, and offer up what I have to give…

Shall you try and poison my words

At a summers funeral, I woke to the light

Shall you lay my bed with thorns

And clutch at me like you have done to life???

Shall I be the chief mourner, in your procession

No stone lays unturned…(Rest in your grave)

I can no longer hear, silence calling your name

Or the choirs of ruin, lamemting your pain

Haar huid, zo bleek... in het zwart gehuld

Ik trok de sluier naar beneden, ik wilde haar terug

Ik ben één met wat nooit heeft geleefd

Ik zal de sluier naar beneden trekken en aanbieden wat ik te geven heb...

Zal je proberen mijn woorden te vergiftigen?

Op een zomerbegrafenis werd ik wakker van het licht

Zal je mijn bed met doornen leggen?

En grijp me vast zoals je hebt gedaan met het leven???

Zal ik de belangrijkste rouwdrager zijn, in uw processie?

Geen steen blijft onbenut... (Rust in je graf)

Ik kan niet meer horen, stilte terwijl ik je naam roep

Of de koren van de ondergang, die je pijn verlammen