Silver Shadow - Pontiak

The moon is high and it keeps rising.

Standing alone i ask it kindly,

To give back my light and ride the silver shadow.

Listless and creeping the house has hope.

It lets in the sun but no shadows,

Mounds of snow pile up in the corner.

The moon is low and it keeps sinking

And i am asking it things

I know it can’t help me with.

With fear in our eyes we remember

When we would sit together

And ride the silver the shadows.

De maan staat hoog en blijft stijgen.

Alleen staand vraag ik het vriendelijk,

Om mijn licht terug te geven en de zilveren schaduw te berijden.

Lusteloos en kruipend het huis heeft hoop.

Het laat de zon binnen maar geen schaduwen,

In de hoek stapelen zich bergen sneeuw op.

De maan staat laag en hij blijft zinken

En ik vraag het dingen

Ik weet dat het me niet kan helpen.

Met angst in onze ogen herinneren we ons

Wanneer we samen zouden zitten

En berijd het zilver de schaduwen.