Twenty White Tents - Polvo

Man in a chair, outside in the air, rubbing on the leg which he broke three

times falling from a tree which he could not climb

Man lays down, whispering names of towns, forgot about the one where he ran all

night up to a river where he almost drowned

Caterpillar crawls on the table beside him, a shiny short cloth with a shaggy

trim

Memories have never got to ?_ always approach him

Twenty white tents on a yellow lawn

Man on his feet, wrapped in a cotton sheet and he’s almost as tall as he was

before, wrapped in a blanket on a sandy shore

Man watches birds, whispering made up words like the ones long ago then he

plays the song and he’s singing to himself as he walked along

Caterpillar crawls on the table inside him, gonna grow wings at the break of

dawn

Particles have lost lonely gifts await him

Twenty white tents on a yellow lawn

Man in een stoel, buiten in de lucht, wrijft over het been dat hij driemaal brak

keer vallen van een boom waar hij niet in kon klimmen

Man gaat liggen, fluistert namen van steden, vergat degene waar hij allemaal rende

nacht naar een rivier waar hij bijna verdronk

Caterpillar kruipt op de tafel naast hem, een glanzende korte doek met een ruige

trimmen

Herinneringen hebben nooit ?_ hem altijd benaderen

Twintig witte tenten op een geel gazon

Man op zijn voeten, gewikkeld in een katoenen laken en hij is bijna net zo lang als hij was

voorheen, gewikkeld in een deken op een zandige kust

De mens kijkt naar vogels en fluistert verzonnen woorden zoals lang geleden, toen hij

speelt het nummer en hij zingt in zichzelf terwijl hij langs liep

Caterpillar kruipt op de tafel in hem, en krijgt vleugels bij het aanbreken van...

ochtendgloren

Deeltjes hebben verloren eenzame geschenken wachten op hem

Twintig witte tenten op een geel gazon