The Dead Return to War - Planks

Fierce they stood in the brink of extinction

Deviously watching towards absolution

The walls could wait it out, but we couldn’t

Years felt as transient surcease

When absolute chaos broke lose

And there we stood, obtaining spellbound

Not afraid of the door but what lay behind it

Constant revision made closure imminent

Still we lost — Still we fell

We don’t speak the name of the dead

But faces, eyes and thoughts loomed large

And no, we didn’t forget a bit

This familiar dominance

Like a drug grants desperate moments of freedom

They broke open the gates

All caused by the love for decay

Hevig stonden ze op de rand van uitsterven

Sluw kijkend naar absolutie

De muren konden wachten, maar wij niet

Jaren voelden als een tijdelijke surcease

Toen absolute chaos losbrak

En daar stonden we, betoverd raakten

Niet bang voor de deur, maar wat erachter zat

Constante herziening maakte sluiting aanstaande

Toch hebben we verloren — Toch zijn we gevallen

We spreken niet de naam van de doden

Maar gezichten, ogen en gedachten doemden groot op

En nee, we zijn niet een beetje vergeten

Deze bekende dominantie

Like a drug geeft wanhopige momenten van vrijheid

Ze braken de poorten open

Allemaal veroorzaakt door de liefde voor verval