Carry Me - Phoenix Effect

Open my mind let the thought follow in In the wake of the scent of the summer wind beckoning

This is the chance I’ve been needing

This is the change I’ve been looking for

Beating the moths to the flame of my fear

Burning holes in me Gracing my hopes with the scars of my days

Though long lived and prosperous memory fades

And I cannot recall ever seeing

Such as my newfound need for believing

Nothing yet not unlike anything

I’ve ever been before

Like I was never there

Was I ever there

Then what are these memories I know we share

Carry me to the river of my fortune

Faithfully I will follow no guiding light

Carry me to your blossoming orchard

Thankfully I will let you carry me Hold on to me as reality breaks

The liquid inside the sugar core evaporates

This is the taste I’ve been savouring

This is the tonic my pain has me swallowing

Give me clarity, make me forget

My name I never knew

Like I was never there

Was I ever there

Then what are these memories I know we share

Carry me to the river of my fortune

Faithfully I will follow no guiding light

Carry me to your blossoming orchard

Thankfully I will let you carry me Open your arms let this whipping boy in Away from the faces of ruthless gods harrowing

This is the home I’ve been making

This is the place of my heart I’ve been searching

To here lead the footprints the beach was saving just for me

Open mijn geest, laat de gedachte volgen In het kielzog van de geur van de wenkende zomerwind

Dit is de kans die ik nodig had

Dit is de verandering waar ik naar op zoek was

De motten verslaan voor de vlam van mijn angst

Brandende gaten in mij Mijn hoop vereren met de littekens van mijn dagen

Hoewel langlevende en welvarende herinnering vervaagt

En ik kan me niet herinneren ooit te hebben gezien

Zoals mijn nieuwe behoefte om te geloven

Niets en toch niet anders dan alles

Ik ben ooit eerder geweest

Alsof ik er nooit was

Ben ik daar ooit geweest?

Wat zijn dan deze herinneringen waarvan ik weet dat we ze delen?

Draag me naar de rivier van mijn fortuin

Ik zal trouw geen leidend licht volgen

Draag me naar je bloeiende boomgaard

Gelukkig laat ik je me dragen Houd me vast terwijl de realiteit breekt

De vloeistof in de suikerkern verdampt

Dit is de smaak die ik heb geproefd

Dit is de tonic die mijn pijn me laat slikken

Geef me duidelijkheid, laat me vergeten

Mijn naam die ik nooit heb geweten

Alsof ik er nooit was

Ben ik daar ooit geweest?

Wat zijn dan deze herinneringen waarvan ik weet dat we ze delen?

Draag me naar de rivier van mijn fortuin

Ik zal trouw geen leidend licht volgen

Draag me naar je bloeiende boomgaard

Gelukkig laat ik je me dragen

Dit is het huis dat ik heb gemaakt

Dit is de plek van mijn hart waar ik naar heb gezocht

Om hier de voetstappen te leiden die het strand speciaal voor mij aan het bewaren was