Halt mich - Philipp Poisel

Die Eisenbahn, fährt durch unbekanntes Land

Vorbei an gold’nen Feldern, tiefen Flüssen und zum Strand

Der Vorhang vor dem Fenster — Flattert durchs Abteil

Und ich vermiss dich

Weil du Heimat und

Zuhause bist

Weil bei dir mein Bauchweh aufhört

Halt mich, halt mich fest

Tu so, wie wenn das jetzt für immer so bleibt

Für immer so bleibt

Für immer so bleibt

Für immer so bleibt

Ich brauch kein' Kompass und keinen Sextant

Ich finde stets zu dir

Ich komm zurück, weil ich dich mag

Kopf in deinem Schoß

Wie eine Taube in ihrem Schlag

Sonne in meinen Segeln

Sonne auf meinem Weg

Sonne in den Bäumen

Sonne für dich

Halt mich, halt mich

Halt mich, halt mich fest

Tu sooo, wie wenn das jetzt für immer so bleibt

Für immer so bleibt, für immer so bleibt

Für immer so bleibt, für immer so bleibt

Für immer so bleibt

De spoorlijn reist door onbekend land

Langs gouden velden, diepe rivieren en naar het strand

Het gordijn voor het raam — fladdert door het compartiment

En ik mis je

Omdat je thuis bent en

ben thuis

Omdat bij jou mijn buikpijn stopt

Houd me vast, houd me vast

Doe alsof het voor altijd zo blijft

Blijft zo voor altijd

Blijft zo voor altijd

Blijft zo voor altijd

Ik heb geen kompas of sextant nodig

Ik vind altijd mijn weg naar jou

ik kom terug omdat ik je leuk vind

hoofd in je schoot

Als een duif op zijn hok

Zon in mijn zeilen

zon op mijn weg

zon in de bomen

zon voor jou

houd me vast, houd me vast

Houd me vast, houd me vast

Doe alsof het voor altijd zo blijft

Blijf voor altijd zo, blijf voor altijd zo

Blijf voor altijd zo, blijf voor altijd zo

Blijft zo voor altijd