Göçük - Peyk

Baba attı cağarasını, bastı doğruldu

Tükürdü avcuna son kez, acık yoğurdu

Vurdu kazmayı bıkkınca, toprağı oydu

İş değildi üç kuruşa, kaderi buydu

Oğul biraz kaytargandı, güç tuttu sapı

Aklı başka yerlerdeydi, ters yeri kazdı

Toprak attı el enseyi, gömdü adamı

Oğulu da kaçamadı, yüzünü tuttu

Göçük indi kanallara, hepsini yuttu

Göçük indi kanallara, hepsini yuttu

Haber indi o haneye, yıkılayazdı

Ana gözün yaşın döktü, ağıta kardı

Gardaşları gömdü tekrar, ağıtı kaldı

Gardaşları gömdü tekrar, ağıtı kaldı

Oğul nettin

Oğul nettin

Oğul nettin sen

Kendin kazıp mezarını

Kendin gömdün sen

Oğul nettin

Oğul nettin

Oğul nettin sen

Kendin kazıp mezarını

Kendin gömdün sen

Sen

Sen

Baba gooide zijn cagrah, stapte erop en ging rechtop staan.

Hij spuugde voor de laatste keer in zijn handpalm, hij kneedde yoghurt

Toen hij het graven beu was, hakte hij de grond uit

Het was geen baan voor een dubbeltje, dat was zijn lot

De zoon was een beetje slapper, hij had de macht

Zijn gedachten waren ergens anders, hij groef de verkeerde plaats

De aarde gooide de hand in de nek, begroef de man

Zijn zoon kon ook niet ontsnappen, hij hield zijn gezicht vast

De deuk landde in de grachten, slokte ze allemaal op

De deuk landde in de grachten, slokte ze allemaal op

Het nieuws kwam naar dat huis, het kon niet worden vernietigd

Je moeder huilde, ze klaagde

Zijn voogden begroeven hem opnieuw, zijn klaagzang bleef

Zijn voogden begroeven hem opnieuw, zijn klaagzang bleef

zoon nettin

zoon nettin

zoon nettin you

Graaf je eigen graf

je hebt jezelf begraven

zoon nettin

zoon nettin

zoon nettin you

Graaf je eigen graf

je hebt jezelf begraven

Blij

Blij