Krishnamurti - Peter Wolf Crier

Aware you wept upon your wings

To curse a flight that made the rains drown the height you called home

The ground was safe under a watchful king

You ever want disgrace before the mind you called your own?

You left each lullaby to sing itself to sleep

I never heard my voice becoming mean

And of our earthly things given to their own means

I never raised an open hand to hear you scream

You left your legs entwined to climb above forbidden skies

Arrived silently before the night

And at greater feat you drank each star within your reach

Awake to find the sun in your sight

When last the light and heat had melted off your broken beak

You cried, «Oh why?»

Saved from uncertain fall you clang upon a branch you hugged

In fright, Oh why?

But when its gaze is not mistaken for its rays

You will not climb around the clock until its time comes today

Comes today

Comes today

Bewust dat je op je vleugels weende

Om een ​​vlucht te vervloeken die de regen deed verdrinken op de hoogte die je thuis noemde

De grond was veilig onder een waakzame koning

Wil je ooit schande voor de geest die je de jouwe noemde?

Je liet elk slaapliedje zichzelf in slaap zingen

Ik heb mijn stem nooit gemeen horen worden

En van onze aardse dingen gegeven aan hun eigen middelen

Ik heb nooit een open hand opgestoken om je te horen schreeuwen

Je hebt je benen ineengestrengeld om boven de verboden luchten te klimmen

Stilletjes aangekomen voor de nacht

En met een grotere prestatie dronk je elke ster binnen je bereik

Wakker worden om de zon in je zicht te zien

Toen het licht en de warmte voor het laatst van je gebroken snavel waren gesmolten

Je riep: "O waarom?"

Verlost van een onzekere val klamp je je vast aan een tak die je omhelsde

In schrik, oh waarom?

Maar als zijn blik niet wordt aangezien voor zijn stralen

Je zult niet de klok rond klimmen tot het vandaag zover is

Komt vandaag

Komt vandaag