Bild der Dunkelheit - Peter Schilling

In der dunkelheit einer einzigen nacht

Kam sie zu mir, zog mich an mit ihrem blick

Eine karte in ihrer hand, auf der stand

Die suche wahrt ein leben lang

Vers

Felsenmeer der zeit

Sturmwind der vergangenheit

Sie liegt neben mir

Schatten ranken sich im lichterschein

Verlorner traum von mir zerstort

Jetzt ist es zu spat

In Der Ewigkeit dieser endlosen nacht

spuren von ihr, bedeckte tranen im gesicht

begegnung ohne ein wort, was ich damals verlor'

liegt hundert jahre schon zuruck

liegt hundert jahre schon zuruck

Mittelteil

Grenzenlose lebenskreise

Unzertrennbar in verbindung

Bestimmt das morgen

erweckt das gestern

Fur alle wege, auch fur diesen

Sucht meine seele, bricht das schweigen

Trennt den zweifel betaubter angst

eines tages, wenn ich bereit bin

Sind die ziele in sich vereint

Schlussrefrain

In de duisternis van een enkele nacht

Toen ze bij me kwam, trok ze me aan met haar ogen

Een kaart in je hand met de tekst

De zoektocht duurt een leven lang

vers

zee van rotsen van de tijd

stormwinden uit het verleden

Ze is naast me

Schaduwen verstrengelen zich in het licht

Verloren droom van mij vernietigd

Het is te laat nu

In de eeuwigheid van deze eindeloze nacht

sporen van haar, tranen bedekten haar gezicht

ontmoeting zonder een woord, wat ik toen verloor'

is al honderd jaar geleden

is al honderd jaar geleden

middendeel

Grenzeloze cirkels van het leven

Onlosmakelijk verbonden

zeker morgen

wekt dat gisteren

Voor alle paden, ook deze

Doorzoek mijn ziel, breek de stilte

Scheidt twijfel van verdoofde angst

ooit als ik er klaar voor ben

Zijn de doelen verenigd?

laatste refrein