Nicht die Erde hat dich Verschluckt - Peter Gabriel

Zweimal zwei — von wand zu wand

Klappen vor dem fentsern, du tastest mit der hand

Feucht der boden, klamm das lager

Sie treiben dich zum wahnsinn — ohne naechte und tage

Sie fuettern dich mit dreck;

sie fuettern dich mit luegen

Wollen dich brechen — den mut besiegen

Nichts kannst du tun, endlos jeder tag

Dein kopf fiebert staendig — dein koerper wird schwach

Bleib stark, bleib stark

Sie sperren dich in kaesten — in schwarzer stille

Lass dich nicht zerstoeren — bewahr deinen willen

Bleib stark

Du hast dein leben eingesetzt

Bist allein in dieser nacht

Draussen sind deine waerter

Einer schlaeft, einer lacht

Was wissen sie von deiner freiheit

Und der spur, die dein koerper macht

Sie holen dich raus — licht schmerzt in den augen

Zum raum fuers verhoer — «…eine zigarette erlauben?

«Scharfte fragen — weisse kittel sind bereit

Ihre augen Im schatten — vergiss hippokrates eid

Man sagt dir: «benehmen sie sich!" — benimm als ihr gast

Du schirmst dich ab, du zeigst deinen hass

Du erlebst deine grenzen, du sprengst diesen ort

Sie werden alles versuchen — du sagst kein wort

Bleib stark, bleib stark

Sie sperren dich in kaesten — in schwarzer stille

Lass dich nicht zerstoeren — bewahr deinen willen

Bleib stark

Du hast dein leben eingesetzt

Bist allein in dieser nacht

Draussen sind deine waerter

Einer schlaeft, einer lacht

Was wissen sie von deiner freiheit

Und der spur, die dein koerper macht

Wir haben dich verlorn

Ohnmacht, trauer, zorn

Ich verspech dir jetzt

Ich tu, was ich kann

Wir haben dich verlorn

Ohnmacht, trauer, zorn

Ich verspech dir jetzt

Ich tu, was ich kann

Tweemaal twee - van muur tot muur

Flap voor het raam, je raakt aan met je hand

De grond was vochtig, het kamp vochtig

Ze maken je gek - zonder nachten en dagen

Ze voeren je vuil;

Ze voeden je leugens

Wil je breken - overwin moed

Niets dat je elke dag eindeloos kunt doen

Je hoofd is constant koortsig - je lichaam wordt zwak

blijf sterk, blijf sterk

Ze sluiten je op in dozen - in zwarte stilte

Laat je niet vernietigen - houd je wil

hou je sterk

Je hebt je leven geriskeerd

Je bent alleen deze nacht

Uw bewakers zijn buiten

De een slaapt, de ander lacht

Wat weten ze over jouw vrijheid?

En het spoor dat je lichaam maakt

Ze halen je eruit - licht doet pijn aan je ogen

Naar de verhoorkamer — «...een sigaret toestaan?

«Scherpe vragen — witte jassen zijn klaar

Je ogen in de schaduw - vergeet de eed van Hippocrates

Je krijgt te horen: «Gedraag je!» — gedraag je als je gast

Je schermt jezelf af, je toont je haat

Je ervaart je grenzen, je blaast deze plek op

Ze zullen alles proberen - je zegt geen woord

blijf sterk, blijf sterk

Ze sluiten je op in dozen - in zwarte stilte

Laat je niet vernietigen - houd je wil

hou je sterk

Je hebt je leven geriskeerd

Je bent alleen deze nacht

Uw bewakers zijn buiten

De een slaapt, de ander lacht

Wat weten ze over jouw vrijheid?

En het spoor dat je lichaam maakt

we zijn je kwijt

Machteloosheid, verdriet, woede

Ik beloof je nu

ik doe wat ik kan

we zijn je kwijt

Machteloosheid, verdriet, woede

Ik beloof je nu

ik doe wat ik kan