Human Eyeballs On Toast - Peter Broderick

Chemicals that make us tall

Too fast, too fast

All my friends look the same

All of us feel the same pain

Always pain

All official sunlight here

Perfectly calibrated here

And it feels wrong

So every time I see a man

I dream about his face in a frying pan

Human eyeballs on toast

But when they sear off my beak

I realize just how weak

We are, we are

And if I had a bigger brain

I’d surely find a way to take my own life

I’d end it all right here

Before my meat is how they want it

Mmhmm

But that might be the only part of my body

That you haven’t tried to change

My alter life is the worst miracle

My peanut can’t imagine

Chemicaliën die ons groot maken

Te snel, te snel

Al mijn vrienden zien er hetzelfde uit

We voelen allemaal dezelfde pijn

altijd pijn

Al het officiële zonlicht hier

Hier perfect gekalibreerd

En het voelt verkeerd

Dus elke keer als ik een man zie

Ik droom over zijn gezicht in een koekenpan

Menselijke oogbollen op toast

Maar als ze mijn snavel afschroeien

Ik realiseer me hoe zwak

Wij zijn wij zijn

En als ik een groter brein had

Ik zou zeker een manier vinden om zelfmoord te plegen

Ik zou het hier goed afsluiten

Voordat mijn vlees is zoals ze het willen

Mmhmm

Maar dat is misschien het enige deel van mijn lichaam

Dat je niet hebt geprobeerd te veranderen

Mijn veranderingsleven is het ergste wonder

Mijn pinda kan het zich niet voorstellen