I'll Forget you - Peter Bradley Adams

Well those days have all but gone

And still I’m listening in To that old long-distance call

But I’ll forget you

Well the fields are turning gold

As the winter moves in There’s a love I used to know

But I’ll forget you

So bye-bye

So bye-bye

I’ll forget you

There’s a ghost above my door

Still, can you hear

There’s a high lonesome call

But I’ll forget you

So bye-bye

So bye-bye

I’ll forget you

As the space around me grows

I need the touch of your skin

So I wear this ring of gold

Til I forget you

So bye-bye

Bye-bye

So bye-bye

I’ll forget you

Nou, die dagen zijn zo goed als voorbij

En nog steeds luister ik naar dat oude interlokale gesprek

Maar ik zal je vergeten

Nou, de velden worden goud

Terwijl de winter intreedt, is er een liefde die ik vroeger kende

Maar ik zal je vergeten

Dus tot ziens

Dus tot ziens

Ik zal je vergeten

Er hangt een spook boven mijn deur

Toch, kun je het horen?

Er is een hoog eenzaam gesprek

Maar ik zal je vergeten

Dus tot ziens

Dus tot ziens

Ik zal je vergeten

Naarmate de ruimte om me heen groter wordt

Ik heb de aanraking van je huid nodig

Dus ik draag deze ring van goud

Tot ik je vergeet

Dus tot ziens

Tot ziens

Dus tot ziens

Ik zal je vergeten