Into The Fire - Perzonal War

Steady we are heading for an end, a growing anger

The core of what we call our mother earth is spitting flames

Laughter about us all what we built and created

The one that we call god takes back now what belongs to him

No one knows when it will end…

But we can be sure our last time is certain

Avarice in mind, the opposite to waste of gods

We are raping what we need to live and view through children’s eyes

Deafening the silence will be that which stays at last

Through floods and fires we will all be witnesses to our own fall

I closed my eyes but didn’t see

Knew it for long inside of me

It’s our last time swallowing up in flames

It’s our last time, no one will remember our names

It’s our last time going down in flames

And that is the way that we chose

Cowardice, swimming against the stream is ending on one day

The character of man is broken, just wait a bit more time

Deafening the silence will be that which stays at last

We didn’t keep in mind that we did laid in our hands

Sleeping, dreaming

Leave this world

Escape the truth

Awaking, fleeing

To a peaceful place in youth

Stabiel gaan we naar een einde, een groeiende woede

De kern van wat we onze moeder aarde noemen, is vlammen spuwen

Lachen om ons allemaal wat we hebben gebouwd en gemaakt

Degene die we god noemen, neemt nu terug wat van hem is

Niemand weet wanneer het zal eindigen...

Maar we kunnen er zeker van zijn dat onze laatste keer zeker is

Hebzucht in gedachten, het tegenovergestelde van verspilling van goden

We verkrachten wat we nodig hebben om te leven en te bekijken door de ogen van kinderen

Oorverdovend de stilte zal datgene zijn wat ten laatste blijft

Door overstromingen en branden zullen we allemaal getuige zijn van onze eigen val

Ik sloot mijn ogen maar zag het niet

Wist het al lang in mij

Het is de laatste keer dat we in vlammen opgaan

Het is onze laatste keer, niemand zal onze namen onthouden

Het is de laatste keer dat we in vlammen opgaan

En dat is de manier waarop we hebben gekozen

Lafheid, tegen de stroom in zwemmen eindigt op een dag

Het karakter van de mens is gebroken, wacht nog even af

Oorverdovend de stilte zal datgene zijn wat ten laatste blijft

We hebben niet in gedachten gehouden dat we het in onze handen hebben gelegd

Slapen, dromen

Verlaat deze wereld

Ontsnap aan de waarheid

Wakker worden, vluchten

Naar een vredige plek in de jeugd