Spiagge - Persiana Jones

E' molto che mi domando, quanto dovro' aspettar

Qualcosa che mi convinca, sto posto devo lasciar

E mentre sta gelando e inizia a nevicar

Guardo fuori nel buio continuo a pensar

Spiagge dorate palme coralli mari di mille color

Sole cocente profumo d’oriente

Notti roventi sempre piene d’amor

E' grande il mio tormento non riesco piu' a riposar

Riempe ogni momento la voglia di scappar

Io penso e ci ragiono perche' mi trattengo qua

Perche' non prendo il volo e lascio la citta'

Spiagge…

Lo sguardo fisso nel buio la mente vole e va

Non riesco a escogitare un piano per scappar

Adesso si e' fatto tardi io vado a riposar

Domani e' un' altro giorno mi tocca lavorar

Spiagge… posso solo sognar!

Ik heb me veel afgevraagd, hoe lang zal ik moeten wachten

Iets dat me overtuigt, ik moet deze plek verlaten

En terwijl het vriest en het begint te sneeuwen

Ik kijk uit in het donker, ik blijf denken

Gouden stranden palmen koralen zeeën van duizend kleuren

Brandende zon geur van het Oosten

Warme nachten altijd vol liefde

Mijn kwelling is groot, ik kan niet langer rusten

Vervult elk moment het verlangen om te ontsnappen

Ik denk en redeneer erover omdat ik hier blijf

Omdat ik de vlucht niet neem en de stad verlaat

Stranden ...

De blik gefixeerd in het donker, de geest vliegt en gaat

Ik kan geen plan bedenken om te ontsnappen

Nu is het laat, ik ga rusten

Morgen is er weer een dag dat ik moet werken

Stranden... ik kan er alleen maar van dromen!