Lá - Roberto Menescal, Peri

Lá onde o sol descansa

Amarra sua luz no vento que balança

No veio do horizonte o meio que arredonda

Um caminho de paz

Lá onde a dor não vinga

Nem mesmo a solidão extensa da restinga

Até aonde a vista alcança é alegria

Um mundo de paz

Lá onde os pés fincaram alma

Lá onde os deuses quiseram morar

Lá o desejo lá nossa casa lá

Lá onde não se perde

A calma e o silêncio nada se parece

Nem ouro, nem cobiça, nem religião

Um templo de paz

Lá onde o fim termina

Descontinua o tempo o tempo que ainda

Herança que deixamos do nosso lugar

Um canto de paz

Daar waar de zon rust

Bind je licht aan de wind die zwaait

Het midden dat de horizon afrondt

Een pad van vrede

Daar waar pijn niet wreekt

Zelfs niet de uitgebreide eenzaamheid van de rusta

Zo ver als het uitzicht reikt, is vreugde

Een wereld van vrede

Daar waar de voeten zonk ziel

Daar waar de goden wilden wonen

Daar is het verlangen daar ons huis daar

Daar waar je niet verdwaalt

De rust en de stilte, niets lijkt

Noch goud, noch hebzucht, noch religie

Een tempel van vrede

Daar waar het einde eindigt

De tijd stopt de tijd die nog is

Erfgoed dat we verlaten vanaf onze plek

Een hoekje van vrede