Wedding - Pearls Before Swine

The aisle it was long and dark, garbage cans kept the watch

The chapel walls were old and lined and the streetlamp lit its mouth

The altar was the lesser half of an old forgotten couch

The bride stumbled nervously, a box fell in her flight

She cursed her trusting foolishness for leaving the sanctuary of the light

A crumbled linen handkerchief, a little girl’s fright

The groom followed slowly and the wine dripped from his chin

Panting that the holy doors would part and let him in

His candle burned with whiteness, stiff and violent

The sound of breath in darkness gave away the bride

His eyes said: 'I am the body' - and her’s said: 'I am the blood'

And as the candle pushed below, exploding wax and fear

The handkerchief fell from her hands and as usual there were tears

Het gangpad was lang en donker, vuilnisbakken hielden de wacht

De muren van de kapel waren oud en bekleed en de straatlantaarn verlichtte zijn mond

Het altaar was de kleinere helft van een oude vergeten bank

De bruid struikelde zenuwachtig, een doos viel in haar vlucht

Ze vervloekte haar vertrouwde dwaasheid omdat ze het heiligdom van het licht had verlaten

Een verkruimelde linnen zakdoek, de schrik van een klein meisje

De bruidegom volgde langzaam en de wijn droop van zijn kin

Hijgend dat de heilige deuren zouden scheiden en hem binnen zouden laten

Zijn kaars brandde wit, stijf en gewelddadig

Het geluid van adem in de duisternis gaf de bruid weg

Zijn ogen zeiden: 'Ik ben het lichaam' - en haar zei: 'Ik ben het bloed'

En terwijl de kaars naar beneden duwde, exploderende was en angst

De zakdoek viel van haar handen en zoals gewoonlijk waren er tranen