The Trail Remains Unseen - Paul Thomas Saunders

Leave the house

Your lover

And children

Take the car

Drive it down to the ocean

Cut your cards

Burn the letters you were given

In every word they swore true love was hidden

Tear apart your black suit

Cut your hair to its roots

Smoke your last cigarette

One last comforting breath

Then you howl down that road

Where all your brothers and your sisters wouldn’t go

Dream of girls that made you feel fifteen

With the palest skin

And her mother’s sympathy

But that trail remains unseen

Take the urn

Spread its ash on the garden

Every leaf will carry her love in summer

Turn the dial

Let the long wave flutter

Fighting static and song beneath the ether

Under a clear crescent moon

You hum along out of tune

Every doubt is erased

Spills out the car and into space

As you howl down that road

Where all your brothers and your sisters wouldn’t go

As the fields turn to coast

Let the water scare away all of your ghosts

Of the girls you held at seventeen

They had skinny waists and teenage liberty

All these things that you have seen

Every star

Every stone

Every soul you’ll never know

Spiralled out that great spark

To let us know that once we weren’t so far apart

From the girls that made you feel sixteen

How your brothers t--shirts hung above her knees

All these things that you have seen

Verlaat het huis

Je geliefde

En kinderen

Neem de auto

Rijd ermee naar de oceaan

Knip je kaarten

Verbrand de brieven die je hebt gekregen

In elk woord zwoeren ze dat ware liefde verborgen was

Scheur je zwarte pak uit elkaar

Knip je haar tot aan de wortel

Rook je laatste sigaret

Nog een laatste geruststellende adem

Dan huil je die weg af

Waar al je broers en je zussen niet heen zouden gaan

Droom van meisjes waardoor je je vijftien voelde

Met de meest bleke huid

En het medeleven van haar moeder

Maar dat spoor blijft ongezien

neem de urn

Verspreid zijn as over de tuin

Elk blad zal haar liefde dragen in de zomer

Draai aan de knop

Laat de lange golf fladderen

Vecht tegen statische elektriciteit en gezang onder de ether

Onder een heldere maansikkel

Je neuriet vals mee

Elke twijfel is weggevaagd

Morsen uit de auto en de ruimte in

Terwijl je over die weg huilt

Waar al je broers en je zussen niet heen zouden gaan

Terwijl de velden naar de kust draaien

Laat het water al je geesten wegjagen

Van de meisjes die je vasthield op je zeventiende

Ze hadden dunne tailles en tienervrijheid

Al deze dingen die je hebt gezien

elke ster

elke steen

Elke ziel die je nooit zult kennen

Spiraalde uit die grote vonk

Om ons te laten weten dat we ooit niet zo ver van elkaar verwijderd waren

Van de meisjes waardoor je je zestien voelde

Hoe de T-shirts van je broers boven haar knieën hingen

Al deze dingen die je hebt gezien