Det kunde varit jag - Patrik Isaksson

Jag har en historia

Den handlar om en man

Det sägs att han har dansat fram

Och kanske är det sant

Hans blick är av pärlemor

Han har satt sig själv i brand

Han håller hårt i det han kan

Med sin högra hand

Men på ytan märks det ingenting

Trots att han har ett tunt, tunt skinn

Det sker nånting när ingen människa ser

För vem kan se det barn som går

Med tårar i hans spår?

Och ensamheten tätt intill

Som ständigt frågar vad han vill

Att överleva blott en enda dag

Det kunde varit jag

Han ser sig i spegeln

Men ser just inget alls

Ja, han har hållit andan nu

Sen han vet inte när

Han väntar på att han ska få

Ta ett steg ut i det blå

Och längtan i hans röst går att förstå

För vem kan se det barn som går

Med tårar i hans spår

Och ensamheten tätt intill

Som ständigt frågar vad han vill

Att överleva blott en enda dag

Det kunde varit jag

Det kunde varit jag

Han väntar på att han ska få

Ta ett steg ut i det blå

Och längtan i hans röst går att förstå

Att överleva blott en enda dag

Att överleva blott en enda dag

Det kunde varit jag

För vem kan se det barn som går

Med tårar i hans spår

Och ensamheten tätt intill

Som ständigt frågar vad han vill

Att överleva blott en enda dag

Det kunde varit jag

Det kunde varit jag

Att 'verleva blott en enda dag

Det kunde varit jag

ik heb een verhaal

Het gaat over een man

Er wordt gezegd dat hij naar voren heeft gedanst

En misschien is dat waar

Zijn blik is van parelmoer

Hij heeft zichzelf in brand gestoken

Hij houdt vast aan wat hij kan

Met zijn rechterhand

Maar aan de oppervlakte is er niets merkbaar

Ook al heeft hij een dunne, dunne huid

Er gebeurt iets als geen mens het ziet

Want wie kan het kind zien dat loopt

Met tranen in zijn sporen?

En de eenzaamheid dichtbij

Die constant vraagt ​​wat hij wil

Om slechts één dag te overleven

Ik had het kunnen zijn

Hij kijkt in de spiegel

Maar zie helemaal niets

Ja, hij houdt nu zijn adem in

Dan weet hij niet wanneer

Hij wacht tot hij komt

Neem een ​​stap in het blauw

En het verlangen in zijn stem is begrijpelijk

Want wie kan het kind zien dat loopt

Met tranen in zijn sporen

En de eenzaamheid dichtbij

Die constant vraagt ​​wat hij wil

Om slechts één dag te overleven

Ik had het kunnen zijn

Ik had het kunnen zijn

Hij wacht tot hij komt

Neem een ​​stap in het blauw

En het verlangen in zijn stem is begrijpelijk

Om slechts één dag te overleven

Om slechts één dag te overleven

Ik had het kunnen zijn

Want wie kan het kind zien dat loopt

Met tranen in zijn sporen

En de eenzaamheid dichtbij

Die constant vraagt ​​wat hij wil

Om slechts één dag te overleven

Ik had het kunnen zijn

Ik had het kunnen zijn

Om 'slechts één dag te overleven'

Ik had het kunnen zijn