Don't Cry - Паша Чемп

Среди шумной тусы в наушниках,

Дешевый смех, как нижнее белье «б\ушное»,

Как артист, которого за ужином не слушали,

В блестящих ботинках, с грязными душами.

Надежда на лучшее, дохнет в буднях,

И если присмерти она, то что осталось в людях,

Я задал бы вопрос, этим «самым умным»

Счастье – это какая сумма?

Попасть в пропасть, или лететь с края,

Мой караван облаян,

Боль и ломает, или волевая,

Don`t cry, don`t cry.

Попасть в пропасть, или лететь с края,

Мой караван облаян,

Боль и ломает, или волевая,

Don`t cry, don`t cry.

Дети, над небом с «геймпадом», рулят планетой,

С волосами красавицы, играется ветер,

По будильнику клацает, выключателем света,

И облака, наверное, дым большой сигареты.

И кто ж так предначертал, то?

Тут столько серого!

Видимо эскиз – мы, раз все так недоделано,

Черный превалирует, в череде, черно-белого,

Боги все это придумали, нам теперь переделывать.

Попасть в пропасть, или лететь с края,

Мой караван облаян,

Боль и ломает, или волевая,

Don`t cry, don`t cry.

Попасть в пропасть, или лететь с края,

Мой караван облаян,

Боль и ломает, или волевая,

Don`t cry, don`t cry.

Мой корабль болтает, на рифах гитарных,

И на палубе зевак, так много болтает, Как всегда, не о чем.

А река уходит, с ней всего раз повстречаюсь,

И подарю ей глубокую печаль, глубокую печаль – пусть течет.

На то как пролетают дни, не смотри,

Как тебе жить решаешь ты один,

И подсудимый, и судья внутри,

А если падать в ноги, только как Хабиб.

Попасть в пропасть, или лететь с края,

Мой караван облаян,

Боль и ломает, или волевая,

Don`t cry, don`t cry.

Попасть в пропасть, или лететь с края,

Мой караван облаян,

Боль и ломает, или волевая,

Don`t cry, don`t cry.

Tussen het luidruchtige feest in de koptelefoon,

Goedkoop lachen zoals gebruikt ondergoed

Als een artiest naar wie niet werd geluisterd tijdens het diner

In glimmende schoenen, met vuile zielen.

Hoop op het beste, sterft op weekdagen,

En als ze sterft, wat blijft er dan over in mensen,

Ik zou een vraag stellen, deze "slimste"

Geluk is welk bedrag?

Val in de afgrond, of vlieg van de rand,

Mijn caravan spookt

Pijn breekt, of een sterke wil,

Niet huilen, niet huilen.

Val in de afgrond, of vlieg van de rand,

Mijn caravan spookt

Pijn breekt, of een sterke wil,

Niet huilen, niet huilen.

Kinderen, boven de hemel met een "gamepad", heersen over de planeet,

Met het haar van een schoonheid speelt de wind,

Klikken op de wekker, lichtschakelaar,

En de wolken zijn waarschijnlijk de rook van een grote sigaret.

En wie heeft het dan zo voorbestemd?

Er is hier zoveel grijs!

Blijkbaar een schets - wij, aangezien alles zo onvoltooid is,

Zwart heerst, achtereenvolgens, zwart en wit,

De goden hebben dit allemaal bedacht, we moeten het nu opnieuw doen.

Val in de afgrond, of vlieg van de rand,

Mijn caravan spookt

Pijn breekt, of een sterke wil,

Niet huilen, niet huilen.

Val in de afgrond, of vlieg van de rand,

Mijn caravan spookt

Pijn breekt, of een sterke wil,

Niet huilen, niet huilen.

Mijn schip kletst, op gitaarriffen,

En op het dek van toeschouwers, zo veel aan het kletsen, Zoals altijd, is er niets.

En de rivier vertrekt, ik zal haar maar één keer ontmoeten,

En ik zal haar diepe droefheid geven, diepe droefheid - laat het stromen.

Kijk niet naar hoe de dagen voorbij gaan

Hoe besluit je om alleen te gaan wonen,

En de beklaagde, en de rechter binnen,

En als je aan je voeten valt, alleen zoals Khabib.

Val in de afgrond, of vlieg van de rand,

Mijn caravan spookt

Pijn breekt, of een sterke wil,

Niet huilen, niet huilen.

Val in de afgrond, of vlieg van de rand,

Mijn caravan spookt

Pijn breekt, of een sterke wil,

Niet huilen, niet huilen.