Tripulación, armar toboganes - Panda

Me gustaría poderle decir

Que representa la desdicha en mí

Pero no puedo, no me atrevo a mentir, enséñame… ¿me enseñas?

Solo el pasado podría competir

Con la belleza de una foto de ti

La fantasía duraría y no tendría fin… ¿me enseñas?

Me quiero informar si piensa en mí

Y si acaso ese pensamiento es sutil

Pero no servirá de nada, yo sé que no existe

Feliz ocupo ser, no quiero aprender

Es doloroso el proceso aquel

Pero, si tú no estás, nada podré yo hacer

Que tal si lo mejor está por venir (que tal si lo mejor)

Que la distancia deje ya de existir (que la distancia deje ya de existir)

Pero eso nunca pasará, es mucho pedir

Ik wou dat ik het je kon vertellen

Dat staat voor de ellende in mij

Maar ik kan niet, ik durf niet te liegen, leer het me... wil je het me leren?

Alleen het verleden kon concurreren

Met de schoonheid van een foto van jou

De fantasie zou duren en zou nooit eindigen... wil je het me leren?

Ik wil informeren als je aan me denkt

En als die gedachte subtiel is

Maar het zal geen goed doen, ik weet dat het niet bestaat

Ik ben blij om te zijn, ik wil niet leren

Dat proces is pijnlijk

Maar als je er niet bent, kan ik niets doen

Wat als het beste nog moet komen (wat als het beste)

Dat de afstand ophoudt te bestaan ​​(dat de afstand ophoudt te bestaan)

Maar dat zal nooit gebeuren, het is te veel gevraagd