Spancil Hill - Paddy Reilly

One night as I lay dreaming of pleasant days gone by

My mind was bent on rambling to Ireland I did fly

I stepped on a vision and I followed with the wind

When at last I came to anchor at the cross of Spancill Hill

Then on the 23rd of June the day before the fair

When Ireland’s sons and daughters and friends a**embled there

The young, the old, the brave and the bold came their duty to fulfill

At the Parish Church in Clooney a mile from Spancill Hill

I went to see my neighbours, to hear what they might say

The old ones were all dead and gone, and the young ones turning grey

I met the tailor Quigley, he’s as bold as ever still

Sure he used to make my britches when I lived in Spancil Hill

I paid a flying visit to my first and only love

She’s as fair as any lily and gentle as a dove

She threw her arms around me, saying «Johnny, I love you still»

Ah she’s Ned, the farmer’s daughter, the pride of Spancil Hill

I dreamt I held and kissed her as in the days of yore

«Oh Johnny you’re only joking, as many’s the time before»

The c*** he crew in the morning, he crew both loud and shrill

When I woke in California, many miles from Spancil Hill

Op een nacht terwijl ik lag te dromen van vervlogen dagen

Ik was vastbesloten om naar Ierland te reizen, ik heb gevlogen

Ik stapte op een visioen en ik volgde met de wind

Toen ik eindelijk voor anker ging aan het kruis van Spancill Hill?

Dan op 23 juni de dag voor de beurs

Toen de zonen en dochters en vrienden van Ierland zich daar verenigden

De jonge, de oude, de dappere en de gedurfde kwamen hun plicht te vervullen

In de parochiekerk in Clooney, 1,6 km van Spancill Hill

Ik ging naar mijn buren om te horen wat ze zouden kunnen zeggen

De oude waren allemaal dood en verdwenen, en de jongeren werden grijs

Ik ontmoette de kleermaker Quigley, hij is zo brutaal als altijd nog

Natuurlijk maakte hij mijn britches toen ik in Spancil Hill woonde

Ik heb een vliegend bezoek gebracht aan mijn eerste en enige liefde

Ze is zo eerlijk als elke lelie en zachtaardig als een duif

Ze sloeg haar armen om me heen en zei: "Johnny, ik hou nog steeds van je"

Ah ze is Ned, de boerendochter, de trots van Spancil Hill

Ik droomde dat ik haar vasthield en kuste zoals in de dagen van weleer

«Oh Johnny, je maakt maar een grapje, zoals velen de vorige keer»

De c*** die hij 's ochtends bemande, hij bemande zowel luid als schel

Toen ik wakker werd in Californië, vele kilometers van Spancil Hill