Echoes Through Infinity - Orpheus Omega

Day breaks through another night of sleepless thought

Imagine if time had truly stopped

When every minute feels like the end of time

And every breath takes everything

Look at the story told transcend the open page

Read every line until the chapter ends the full stop awaits our gaze

When the silence takes me to that wandering place traversing roads I dare not

walk forced to hold within my hands what moments passed to find us here

Then the world seemed like a bigger place when the dreams took us past the stars

The dying sun shines brightest before the darkness takes the light

And in the dimmest lit corners of your heart the memories keep us alive

Dig past this fortified state of mind

And I push on with all the strength that seeps from me

I’ll build these walls around to keep the world at bay

We’ll meet again at the finish line the future stands but a breath away

Stretching out to eternity

The flesh and bone give way to dust a soul adorned

By those we leave behind our mark is etched in time

Dag breekt door weer een nacht van slapeloze gedachten

Stel je voor dat de tijd echt had stilgestaan

Wanneer elke minuut aanvoelt als het einde van de tijd

En elke ademhaling neemt alles in

Kijk naar het verhaal dat de open pagina overstijgt

Lees elke regel tot het hoofdstuk eindigt, de punt wacht op onze blik

Wanneer de stilte me naar die dwalende plaats brengt die wegen doorkruist, durf ik niet

loop gedwongen om in mijn handen te houden welke momenten verstreken om ons hier te vinden

Toen leek de wereld een grotere plaats toen de dromen ons langs de sterren voerden

De stervende zon schijnt het helderst voordat de duisternis het licht pakt

En in de zwakst verlichte hoeken van je hart houden de herinneringen ons in leven

Graaf voorbij deze versterkte gemoedstoestand

En ik ga door met alle kracht die uit me sijpelt

Ik zal deze muren eromheen bouwen om de wereld op afstand te houden

We zien elkaar weer bij de finish, de toekomst staat voor de deur, maar een adem weg

Zich uitstrekken tot de eeuwigheid

Het vlees en het bot maken plaats voor een versierde ziel

Door degenen die we achterlaten, is ons merkteken in de tijd geëtst