Corridors - Orpheus Omega

This dark house you wander in

With corridors where the light is dim

All rooms hold tales of old

Moments where your soul was sold

She calls me in corridors

She screams out in corridors

She hides forever in corridors

All lost now in corridors

Open the door to a time now past

A world you forgot an existence untold

So much now returns to awaken the dark

It reaches your mind and straight through

Your heart thoughts held back and words

Long forgotten yet now lays this regret

Painted before you

These walls feel old and harsh to the touch

But memories within draw warmth

From you remembering innocence this place once held

But all’s gone in corridors of old

Walls awash with red rage and hate

The acrid smell of death you can almost taste

Sends you spiraling to madness that’s crazed and deranged

You’ll end your life in this place that’s her grave

Dit donkere huis waar je in ronddwaalt

Met gangen waar het licht gedimd is

Alle kamers bevatten oude verhalen

Momenten waarop je ziel werd verkocht

Ze belt me ​​in de gangen

Ze schreeuwt het uit in de gangen

Ze verstopt zich voor altijd in gangen

Nu allemaal verloren in gangen

Open de deur naar een tijd die nu voorbij is

Een wereld waarvan je een ongekend bestaan ​​bent vergeten

Er komt nu zoveel terug om het donker te wekken

Het bereikt je geest en rechtdoor

Je hartgedachten achtergehouden en woorden

Lang vergeten maar nu ligt deze spijt

Geschilderd voor jou

Deze muren voelen oud en ruw aan

Maar herinneringen binnenin trekken warmte

Van jou die je onschuld herinnert, hield deze plek ooit vast?

Maar alles is verdwenen in oude gangen

Muren overspoeld met rode woede en haat

De zure geur van de dood die je bijna kunt proeven

Stuurt je in een spiraal van waanzin die krankzinnig en gestoord is

Je beëindigt je leven op deze plek waar haar graf is