Journey in Darkness, Entering the Forest - Ophthalamia

I’m kneeling down on the forest’s deiny ground

sun of the infinite sky doesn’t reach me here

Oh darkness embrace me blood stop circulating

the mist surrounds me as I’m falling away my trance

My blackened teeth chew at the air we breathe

lean its shapeless nothingness from the holy

spirit

Poisoned I am by his holy feeble godness

I spit him out in a bloody flood of phlegm

Their world is turned inside out

I take their lips to my mouth

The people lies in articulo mortis

I spread my wings and fly away

I’m the face of the night in which you all will drown

I’m the power the almighty dark everlasting strength

my body was for a moment cold and left alone

still my breath is a sick unken smell

Ik kniel neer op de goddelijke grond van het bos

de zon van de oneindige hemel bereikt me hier niet

Oh duisternis omarm me bloed stopt met circuleren

de mist omringt me terwijl ik in trance val

Mijn zwartgeblakerde tanden kauwen op de lucht die we inademen

leun zijn vormeloze niets van het heilige af

geest

Vergiftigd ben ik door zijn heilige zwakke godheid

Ik spuug hem uit in een bloedige stroom van slijm

Hun wereld is binnenstebuiten gekeerd

Ik breng hun lippen naar mijn mond

Het volk ligt in articulo mortis

Ik spreid mijn vleugels en vlieg weg

Ik ben het gezicht van de nacht waarin jullie allemaal zullen verdrinken

Ik ben de kracht de almachtige donkere eeuwige kracht

mijn lichaam was even koud en met rust gelaten

nog steeds is mijn adem een ​​zieke, onbekende geur