Black as Sin, Pale as Death / Autumn Whispers - Ophthalamia

Forest of evergreen stories

Where the trees hide a dying sky

The cemetaries within our hearts

That grow as they’re fed

Welcome to the dying one of mine, soon it’ll burst

The humger of my eyes will fill my thirsty blade

Now that I speak of lust hear my voice as a scream of doom

Watch the funerals of all mortals that died by my hand

A voice filled with silence raises

From the black of the rotting trees

Dawn bind hear with your beauty

And let me feel her moisture

The solitary wind that whispers

Gently awakes the frosty fields

Fading morning sun enslaves her nakedness into oblivion

Feel my greedy hands

Holding their grasp around your breasts

You are raped by loneliness

Betrayed by the cause of itself

Do not cry my child, for the tears will burn your soul

Your sorrowfilled grave I will close

Fill your heart with dust and age

The automn will and for ages follow thy whisper of mine

At the bed of leaves where your life lies upon

The pounding heart of my automn will rejoice to your cries

Now countess pure, goodness and virginity

Hear us forge our lies

Dead leaves falling in your eyes

Witnessing your choking last breath

Together with the tune of your dying cries

'Cause I’m black as sin and pale as death

Oh Yeah!

The distant mountain range

With its wisdom of an age from beyond

Make her obey and yes, let her fill she’s filled with me

Rain stare at a coming sleep

And let our lips feel your blood

Weaker are our eyes

Or is it just your memory coming to life?

The grass is not blind, so feel its every twitch

You’re raped by my evil, betrayed by your fucking God

The grave is filled, Sic transit gloria mundi!

Disperse your weak ones for here I’m coming forth… Ha Ha!

Walk with me automn for you and I are made to hate

Do let the leaves fill your skin

They do want your exitment

Bos van groenblijvende verhalen

Waar de bomen een stervende lucht verbergen

De begraafplaatsen in ons hart

Die groeien als ze worden gevoed

Welkom bij de stervende van mij, binnenkort zal het barsten

De honger van mijn ogen zal mijn dorstige mes vullen

Nu ik over lust spreek, hoor mijn stem als een onheilsschreeuw

Bekijk de begrafenissen van alle stervelingen die door mijn hand zijn gestorven

Een stem vol stilte verheft zich

Van het zwart van de rottende bomen

Dawn bind hoor met je schoonheid

En laat me haar vocht voelen

De eenzame wind die fluistert

Wekt zachtjes de ijzige velden

De vervagende ochtendzon maakt haar naaktheid tot slaaf in de vergetelheid

Voel mijn gulzige handen

Houden hun greep rond je borsten

Je wordt verkracht door eenzaamheid

Verraden door de oorzaak van zichzelf

Huil niet mijn kind, want de tranen zullen je ziel branden

Je met verdriet gevulde graf zal ik sluiten

Vul je hart met stof en ouderdom

De herfst zal en eeuwenlang jouw gefluister van mij volgen

Aan het bladerbed waar je leven op ligt

Het bonzende hart van mijn automn zal zich verheugen in je gehuil

Nu gravin puur, goedheid en maagdelijkheid

Hoor ons onze leugens smeden

Dode bladeren vallen in je ogen

Getuige zijn van je verstikkende laatste adem

Samen met de melodie van je stervende kreten

Want ik ben zwart als de zonde en bleek als de dood

O ja!

De verre bergketen

Met zijn wijsheid van een tijdperk van daarbuiten

Laat haar gehoorzamen en ja, laat haar vullen, ze is gevuld met mij

Regen staren naar een komende slaap

En laat onze lippen je bloed voelen

Zwakker zijn onze ogen

Of komt het gewoon je herinnering tot leven?

Het gras is niet blind, dus voel het elke beweging

Je bent verkracht door mijn kwaad, verraden door je verdomde God

Het graf is gevuld, Sic transit gloria mundi!

Verspreid je zwakken want hier kom ik naar voren ... Ha Ha!

Loop met mij automn voor jou en ik ben gemaakt om te haten

Laat de bladeren je huid vullen

Ze willen wel je exit