The Stagnant Room - Ophis

Here in this cube

Where l rip my bleak skin

With black razors

No time can get in or out

Just seep in-to my hatred

Here is where time

Can not turn nor move on

Just remain

Here is where wounds never heal

L can feel my flesh burning

And my caustic soul turn to pulp

As l turn my dead eyes

To these stone walls

And the mirrors

L have longsince stopped screaming

There is no breath left

Not even to speak

And l drag a world behind me

That does not exist

L once thought l was growing

But life was just shrinking

And the truest form of horror

Is when all horrors turn inane

And the cruelest form of silence

Is the silence to yourself

Wounds can never heal

When time is standing still

Wounds can never heal

When time is standing still

As l am withering

Stagnation in my will

The reek of torment

Descending on me

Condemned to relive

The memories

All over and over again

Hier in deze kubus

Waar ik mijn sombere huid scheur

Met zwarte scheermessen

Er kan geen tijd in- of uitstappen

Sijpel gewoon in mijn haat

Hier is waar tijd

Kan niet draaien of verder gaan

Blijf gewoon

Hier is waar wonden nooit genezen

Ik voel mijn vlees branden

En mijn bijtende ziel verandert in pulp

Terwijl ik mijn dode ogen toek

Naar deze stenen muren

En de spiegels

Ik ben allang gestopt met schreeuwen

Er is geen adem meer over

Zelfs niet om te spreken

En ik sleep een wereld achter me aan

Dat bestaat niet

Ik dacht ooit dat ik aan het groeien was

Maar het leven werd steeds kleiner

En de meest ware vorm van horror

Is wanneer alle verschrikkingen zinloos worden?

En de wreedste vorm van stilte

Is de stilte voor jezelf?

Wonden kunnen nooit genezen

Als de tijd stilstaat

Wonden kunnen nooit genezen

Als de tijd stilstaat

Terwijl ik aan het verwelken ben

Stagnatie in mijn testament

De stank van pijn

Op mij afdalen

Veroordeeld om te herbeleven

De herinneringen

Over en weer