Disquisition of the Burning - Ophis

We are no one

We are legion

Chanting sermon from the vilest depths

Thousands voices spitting razors

May reverence be torn to shreds

Vessels of a darker truth

Flailed by stygian whips

Until she rots and lies stinking in the earth

Bind us !

Revocate us !

You know you can’t — for we are eternal

Evoke us, condemn us !

This whore is ours, she is our tool

We are endless, omnipersistent

We are your vindication

We are those who dwell within

Harbingers of vestal fears

Blurred mirrors

Cruel infliction

Contortion of the soul

Abhorrence in opulence

And the white sheets are full of stains

And the gowns are all torn

And the rosary lies ripped on the floor

Signs carved in vivid flesh

Revel in our hate

Hiding in the shade of our wings

And what would you do

If your saviour really came?

In your triumph you’d only vanquish yourselves

Your litanies — the true apostasy

We are those who dwell within

We zijn niemand

We zijn legio

Preek zingen uit de diepste diepten

Duizenden stemmen die scheermessen uitspuwen

Moge eerbied aan flarden worden gescheurd

Schepen van een donkere waarheid

Geslagen door stygische zwepen

Tot ze rot en stinkend in de aarde ligt

Bind ons!

Herroep ons!

Je weet dat je dat niet kunt, want we zijn eeuwig

Roep ons op, veroordeel ons!

Deze hoer is van ons, zij is onze tool

We zijn eindeloos, alomtegenwoordig

Wij zijn uw rechtvaardiging

Wij zijn degenen die binnen wonen

Voorbodes van Vestaalse angsten

Wazige spiegels

Wreed toebrengen

Verdraaiing van de ziel

Afschuw van weelde

En de witte lakens zitten vol vlekken

En de jurken zijn allemaal gescheurd

En de rozenkrans ligt gescheurd op de vloer

Tekens gesneden in levendig vlees

Geniet van onze haat

Verscholen in de schaduw van onze vleugels

En wat zou jij doen?

Als je redder echt kwam?

In je triomf zou je alleen jezelf overwinnen

Uw litanieën — de ware afvalligheid

Wij zijn degenen die binnen wonen