Take Me - Only Crime

Right now like a step outside

My heart beats genocide

Tearing out all the crippled walls

Drawing fire from the mortal flaws

To take it in on the chin, don’t want to face it

We generate our debate to try to place it

Fear the eyes of the blind and the fallen

We cauterize as the dream comes crashing down

And like a poison will coerce you

To the very brink of salient pathologies

Your own disease

And with the whole wide world against you

Is it any wonder that it brings you to your knees?

Make war on the fractured climes

Where the infirmed all run on time

I’ve cried for much less than you

And taken all your pain

Just like a lie you want to throw in the fire

That’s how it feels to be exposed as a liar

You fall in line when there’s nothing real

It takes hold of everything you feel

Your fear surrounds my soul

Your fear creates my light

Your words are not my life

No time to get it right

Your words are not my life

No time, gotta live but there’s no

Time will take me down, it breaks me

Drowning in civility and losses justified

Words like tokens, eyes wide open

Staring down the epitaphs of virtue long denied

Op dit moment als een stap naar buiten

Mijn hart klopt genocide

Alle kreupele muren eruit halen

Vuur putten uit de sterfelijke gebreken

Om het op de kin te nemen, wil je het niet onder ogen zien

We genereren ons debat om te proberen het te plaatsen

Vrees de ogen van de blinden en de gevallenen

We dichtschroeien als de droom instort

En zoals een gif je zal dwingen

Tot op de rand van opvallende pathologieën

Je eigen ziekte

En met de hele wijde wereld tegen je

Is het een wonder dat het je op je knieën brengt?

Voer oorlog tegen de gebroken klimaten

Waar de zieken allemaal op tijd lopen

Ik heb om veel minder gehuild dan jij

En nam al je pijn

Net als een leugen die je in het vuur wilt gooien

Zo voelt het om als een leugenaar te worden ontmaskerd

Je valt in de rij als er niets echts is

Het grijpt alles wat je voelt vast

Je angst omringt mijn ziel

Jouw angst creëert mijn licht

Jouw woorden zijn niet mijn leven

Geen tijd om het goed te doen

Jouw woorden zijn niet mijn leven

Geen tijd, moet leven, maar er is geen

De tijd zal me naar beneden halen, het breekt me

Verdrinken in beleefdheid en verliezen gerechtvaardigd

Woorden als tokens, ogen wijd open

Starend naar de grafschriften van deugd die lang werd ontkend