To The Nines - Only Crime

Once upon a time I believed I could change the world but I was wrong

Finding solace in the vitriol and the anti-social context for so long

Cursed to keep gazing backward

And never never look ahead

A pitchfork of a destination

Submerged in a sea of red

These nightmares never go away

Still bound by chains of self decay

To simply saturate and bleed

Out the seeds of a new address

We’re charged with the destruction of those static molds

We choose to build a union from the old

I feel my heart grow cold

To my surprise I fatalize

And fail to soil the merchandise

We’ve swept away all the faintest hooks

From the grasp of tomorrows fold

Outside your windows down your lonely broken streets

Cross the paths with the sterile minions of anachronistic beats

So cleanse my mind of discontent

Declare all the lines as heaven sent

Weeding out the sickness I can feel

Tell me all night how it can’t be real

Spend all night caring only for the words

Blame it on the new kids chewing on their nerves

Forget about the piss drunks putting out the fires

Sucking on the nacro sending out the wires

Some thing I won’t forget

Cry — it’s over

Die — it’s over

Flames reach out and lick my face

I’m falling some days are grace

Cry out steal signs

Burning they take it to the nines

Er was eens dat ik geloofde dat ik de wereld kon veranderen, maar ik had het mis

Troost vinden in de vitriool en de asociale context voor zo lang

Vervloekt om achteruit te blijven staren

En kijk nooit vooruit

Een hooivork van een bestemming

Ondergedompeld in een zee van rood

Deze nachtmerries gaan nooit weg

Nog steeds gebonden door kettingen van zelfverval

Om gewoon te verzadigen en te bloeden

Uit de kiemen van een nieuw adres

We zijn belast met de vernietiging van die statische mallen

We kiezen ervoor om een ​​vakbond op te bouwen vanuit het oude

Ik voel mijn hart koud worden

Tot mijn verbazing fataliseer ik

En de koopwaar niet bevuilen

We hebben alle zwakste haken weggevaagd

Uit de greep van morgen vouw

Buiten je ramen in je eenzame gebroken straten

Steek de paden over met de steriele volgelingen van anachronistische beats

Dus reinig mijn geest van ontevredenheid

Verklaar alle regels als de hemel verzonden

De ziekte uitroeien die ik kan voelen

Vertel me de hele nacht hoe het niet echt kan zijn

Breng de hele nacht door met alleen om de woorden te geven

Geef het maar aan de nieuwe kinderen die op hun zenuwen kauwen

Vergeet de pisdronken die de vuren blussen

Zuigen op de nacro die de draden uitstuurt

Iets wat ik niet zal vergeten

Huilen — het is voorbij

Sterven — het is voorbij

Vlammen strekken zich uit en likken mijn gezicht

Ik val, sommige dagen zijn genade

Schreeuw het uit om borden te stelen

Brandend gaan ze tot het uiterste