No Truth In Love - Only Crime

A blessed cold to rest, infirmed.

The veil is lost, there is no shelter.

Feel it rise out there, just beyond where our traps are disengaged.

Like things we love are incomplete, and thus we fall, we fall away.

A fading light, one bleeding tide.

Hold tight while we begin.

Burn the ink into my skin.

No light shines in my heart, in my heart.

Sick souls, we climb above.

There’s no more truth in love.

When you let me go, who can I trust?

My darkest fears now broken free.

As life distends, they gather round me.

We burned away and all the rest is gone.

So much time’s now forced away.

Cautious words, all we can say.

This is where it all begins.

Nothing left of what I’ve seen,

Just the spaces in between.

Live, just let it go.

Like a severed frame, my time is lost.

Give me one more chance to look inside my heart.

Just one more chance to look inside my heart, and just let it go.

Sick souls, we climb above.

There’s no more truth in love.

When you let me go, who can I trust?

Een gezegende verkoudheid om te rusten, ziek.

De sluier is verloren, er is geen onderdak.

Voel het daar opstijgen, net voorbij waar onze vallen zijn uitgeschakeld.

Zoals dingen waar we van houden onvolledig zijn, en dus vallen we, vallen we weg.

Een vervagend licht, een bloedend tij.

Houd je vast terwijl we beginnen.

Brand de inkt in mijn huid.

Er schijnt geen licht in mijn hart, in mijn hart.

Zieke zielen, we klimmen erboven.

Er is geen waarheid meer in liefde.

Als je me laat gaan, wie kan ik dan vertrouwen?

Mijn donkerste angsten zijn nu losgebroken.

Naarmate het leven vordert, verzamelen ze zich om me heen.

We zijn weggebrand en de rest is weg.

Er wordt nu zoveel tijd weggejaagd.

Voorzichtige woorden, alles wat we kunnen zeggen.

Dit is waar het allemaal begint.

Er is niets meer over van wat ik heb gezien,

Alleen de spaties ertussen.

Leef, laat het gewoon gaan.

Net als een afgebroken frame, is mijn tijd verloren.

Geef me nog een kans om in mijn hart te kijken.

Nog één kans om in mijn hart te kijken en het gewoon te laten gaan.

Zieke zielen, we klimmen erboven.

Er is geen waarheid meer in liefde.

Als je me laat gaan, wie kan ik dan vertrouwen?