Drowning - Only Crime

I know this time is real

Fashion what I feel

I’ve seen this face before, and now it all comes back

Too cynical to watch it fall

Dismiss it all as logical

Can’t find a way to wash it down

Are we too frail to see our vague transparencies?

Keep it all alive, one more strike upon this life

Just let the sun shine away

Sincerity betrays the final apathy

Blind to vacancies that bring us to our knees

Fail to find respect but this is what we get

Defined by effigies, familiar tendencies to wash the honesty away

Are we too frail to see our vague transparencies?

Keep it all alive, one more strike upon this life

Just let the sun shine away

Sincerity betrays the final apathy

See it unfold, lies bought an sold

These wear the old ways down

Staggered in fate, drowning too late

Left for the cold days now

Liars in chains, debts we’ve arranged, circling behind these walls

Patience we hide, still burning inside, tired and betrayed once more

Stark open eyes, desperate lies, counting their failed ways home

Lost, without time, reason declines

Swallowed by fear once more

Ik weet dat deze tijd echt is

Mode wat ik voel

Ik heb dit gezicht eerder gezien, en nu komt het allemaal terug

Te cynisch om het te zien vallen

Wijs het af als logisch

Kan geen manier vinden om het weg te spoelen

Zijn we te zwak om onze vage transparanten te zien?

Houd het allemaal in leven, nog een aanval op dit leven

Laat de zon maar schijnen

Oprechtheid verraadt de laatste apathie

Blind voor vacatures die ons op de knieën brengen

Geen respect vinden, maar dit is wat we krijgen

Gedefinieerd door beeltenissen, bekende neigingen om de eerlijkheid weg te wassen

Zijn we te zwak om onze vage transparanten te zien?

Houd het allemaal in leven, nog een aanval op dit leven

Laat de zon maar schijnen

Oprechtheid verraadt de laatste apathie

Zie het ontvouwen, leugens gekocht en verkocht

Deze slijten de oude manieren af

Gewankeld in het lot, te laat verdrinkend

Nu vertrokken voor de koude dagen

Leugenaars in kettingen, schulden die we hebben geregeld, cirkelend achter deze muren

Geduld dat we verbergen, nog steeds brandend van binnen, moe en opnieuw verraden

Stark open ogen, wanhopige leugens, het tellen van hun mislukte wegen naar huis

Verloren, zonder tijd, reden weigert

Opnieuw opgeslokt door angst