Tell Me Those Are Tears of Joy - Once and Future Band

Many nights we passed as friends

Hoping somehow you could sense

These words I’ve kept inside

Just too much to hide

This aching dream

How could it be

You share the same secret as me

Could this note I set afloat

Find you lost at sea

Tell me those are tears of joy

And not of sorrow for what’s been destroyed

A fragile frame with hallow bones

That some poor fool thought he could make his own

I’ve said too much and now my cover’s blown

Together in this crystal tower

We filled with countless idle hours

Will my heart be the stone

That brings it crashing down

Every glance I’ve analyzed

Every night I recognize

How front of me

For what might never be

Tell me those are tears of joy

And not of sorrow for what’s been destroyed

A fragile frame with hallow bones

That some poor fool thought he could make his own

I’ve said too much and now my cover’s blown

Before a word has crossed your lips

My heart sinks into the abyss

This shadow of a doubt

Is swallowed up by an eclipse

This moment hangs like glacial ice

Afraid to meet those tell-tale eyes

Break the final seal

Just what will they reveal

Tell me those are tears of joy

And not of sorrow for what’s been destroyed

A fragile frame with hallow bones

That some poor fool thought he could make his own

I’ve said too much and now my cover’s blown

I’ve played my hand with words I can’t disown

No matter how it ends I got to know

Vele nachten gingen we door als vrienden

In de hoop dat je het op de een of andere manier zou kunnen voelen

Deze woorden heb ik binnen gehouden

Gewoon te veel om te verbergen

Deze pijnlijke droom

Hoe kan dat nou

Je deelt hetzelfde geheim als ik

Kan ik deze notitie laten drijven?

Vind je verloren op zee

Zeg me dat dit tranen van vreugde zijn

En niet van verdriet om wat er is vernietigd

Een breekbaar frame met heilige botten

Dat een of andere arme dwaas dacht dat hij zijn eigen kon maken

Ik heb te veel gezegd en nu is mijn dekmantel opgeblazen

Samen in deze kristallen toren

We hebben talloze inactieve uren gevuld

Zal mijn hart de steen zijn?

Dat brengt het naar beneden

Elke blik die ik heb geanalyseerd

Elke nacht herken ik

Hoe voor mij?

Voor wat nooit zou kunnen zijn

Zeg me dat dit tranen van vreugde zijn

En niet van verdriet om wat er is vernietigd

Een breekbaar frame met heilige botten

Dat een of andere arme dwaas dacht dat hij zijn eigen kon maken

Ik heb te veel gezegd en nu is mijn dekmantel opgeblazen

Voordat er een woord over je lippen is gekomen

Mijn hart zinkt in de afgrond

Deze schaduw van twijfel

Wordt opgeslokt door een zonsverduistering

Dit moment hangt als gletsjerijs

Bang om die verklikkerogen te ontmoeten

Breek het laatste zegel

Wat zullen ze onthullen?

Zeg me dat dit tranen van vreugde zijn

En niet van verdriet om wat er is vernietigd

Een breekbaar frame met heilige botten

Dat een of andere arme dwaas dacht dat hij zijn eigen kon maken

Ik heb te veel gezegd en nu is mijn dekmantel opgeblazen

Ik heb mijn hand gespeeld met woorden die ik niet kan verloochenen

Hoe het ook afloopt, ik heb het leren kennen