Madrid - Olof Arnalds

Haustið og ég þú hjá mér

Dagur hnígur síðasta sinn

Tilfinningin dofnar, þverr

Þrœðirnir leysast

Finn þeir verða minning

Um þrá sem áður var en er ei nú

Nú finn ég ró

Mykrið og við en ekki ég

Kvöldið líður síðasta sinn

Stundin verður sundurslitin, óróleg

Orðin leita, finn þau verða inni

Og farveginn þrá sem horfinn er

Ég valdi aldrei að hverfa þér

Nóttin og ég ein með sjálfri mér

Dögunin bíður um sinn

Frelsi frengið frá þér

Hugurinn losnar

Finn mig snúa aftur

Og þráin sem ádur var en aldrei meir

Hún aldrei varð

Herfst en ik jij bij mij

De dag valt voor de laatste keer

Het gevoel vervaagt, droog

De draden komen los

Voel dat ze een herinnering worden

Over een verlangen dat er vroeger was, maar nu niet meer is

Nu voel ik me rustig

De duisternis en wij, maar niet ik

De avond gaat voor de laatste keer voorbij

Het moment zal gefragmenteerd zijn, rusteloos

De woorden zoeken, vinden dat ze van binnen worden

En het kanaal van verlangen dat is verdwenen

Ik heb er nooit voor gekozen om van je te verdwijnen

De nacht en ik alleen met mezelf

Dageraad wacht nog even

Vrijheid van jou

De geest is bevrijd

Voel me terugkeren

En het verlangen dat vroeger was maar nooit meer

Dat heeft ze nooit gedaan