Jonathan - Olof Arnalds

And the wind blows in new directions dear

Andreas I feel yor pain and beauty

It seems a little distant now but there’s

Something in the suffering for you

The bridge is up, the ship has sailed

A lifeboat is small, but still it’s floating

You head to shore and grab my tail

And it doesn’t matter where I pull you

And all your dearest loved ones join

One by one, your friends embrace you

Your house is secure, your mother is sure

That safe and well she’ll find you

Mothers they seem like an ever ongoing theme

Alternating between affection and hatred

Still you and her are on this boat

Together and somehouw with your father

And mothers seem to gently float

Easier than sons and daughters

En de wind waait in nieuwe richtingen schat

Andreas Ik voel je pijn en schoonheid

Het lijkt nu een beetje ver weg, maar er is

Iets in het lijden voor jou

De brug is omhoog, het schip is gevaren

Een reddingsboot is klein, maar drijft toch

Je gaat naar de kust en grijpt mijn staart

En het maakt niet uit waar ik je naartoe trek

En al je dierbaren doen mee

Een voor een omhelzen je vrienden je

Je huis is veilig, je moeder is zeker

Dat ze je veilig zal vinden

Moeders, ze lijken een altijd doorlopend thema

Afwisselend tussen genegenheid en haat

Jij en zij zijn nog steeds op deze boot

Samen en wat met je vader

En moeders lijken zachtjes te zweven

Makkelijker dan zonen en dochters